________________
दुहा
१. केइ भेष धास्यां रा घट मझे, जीव अजीव री खबर न काय।
ते पिण गोला फेंकें गालां तणा, ते पिण सुध न दीसें काय।।
२. नव पदार्थ रों त्यारे निरणों नहीं, छ दरबां रों निरणों नांहि ।।
न्याय निरणा विनां बकबों करें, तिणरों सोच नही मन मांहि ।।
३. जीव अजीव दोनूं जिण कह्या, तीजी वस्त न काय।
जे जे वस्त , लोक में, ते दोयां में सर्व समाय।।
४. नव ही पदार्थ जिण कह्या, त्यांने दोयां में घालें नांहि।
त्यारें अंधकार घट में घणों, ते भूल गया भर्म मांहि ।।
५. उंधी उंधी करें , परूपणा, ते भोला ने खबर न काय।
तिणसूं नव पदार्थ रों निरणों कहूं, ते सुणजों चित्त ल्याय।।
ढाल : १३
(लय मेघ कुंवर हाथी रा भव में) ।
जीव अजीव सूधा न सर) मिथ्याती।। १. जीव ते चेतन अजीव अचेतन, यांने बादर पणे तों ओळखणा सोरा।
त्यांरा भेदनभेद जूआ जूआ करतां, जब तों ओळखणा छ अतही दोरा।।
२. जीव अजीव टालेने सात पदार्थ, त्यांने जीव अजीव सर) छे दोइ। एहवी उंधी सरधा रा , मूढ मिथ्याती, त्यां साधू रो भेष ले आत्म विगोइ।।
जीव अजीव सधा न सरधे मिथ्याती।।