________________
३४४
भिक्षु वाङ्मय खण्ड - १
३२. ठांम ठांम अचित पांणी तणा, कुंड भर भर राखें तांम जी । वले भोजन विविध प्रकार ना, त्यांरा ढिगला करे ठांम ठांम जी ॥
"
३३. च्यारूइ आहार अचित नीपाय नें दीधां हुवें धर्म नें पुन तांम जी । वले धर्म हुवें जीव वचावीयां, तो देवता करें ओहीज कांम जी ॥
३४. देवता खांणों देवें मिनखां भणी, तो खेती रो आरंभ टल जाय जी । वले गेंहणा कपड़ा देवें देवता, तो घणा जीव मरें नही ताहि जी ॥
३५. घर हाट हवेली मेंहलायतां, इत्यादिक कमठांणा ताहि जी । अ पिण निपजाय देवें देवता, तो अनंता जीव मरता रहि जाय जी ॥
३६. ते छावणा लीपणा ना पड़ें, ते तों सुंदर नें सोभायमान जी । ते पिण दीसें घणा रलियांमणा, देवतां नें करतां आसांन जी ॥
३७. एहवी करणी कीयां धर्म नींपजें, तो देवता आघो नही काढ़ंत जी । आ करणी करे कर्म काट नें, कांम सिराडें देता चाढ़ंत जी ॥
३८. दांन दीयां नें जीव वचावीयां, जो कर्म तणों हुवें सोख जी । तो दान दे जीव वचाय ने, देवता पिण जायें मोख जी ।।
३९. अनेरा नें दीयां पुन नीपजें, देवतां रे हुवें पुन रा थाट जी । वले धर्म हुवें जीव वचावीयां, तो देव मोख जाए कर्म काट जी ॥
४०. असंजती जीवां रों जीवणों, ते सावद्य जीतब साख्यात जी । तिनें देवे ते सावद्य दांन छें, तिणमें धर्म नही अंसमात जी ॥
४९. धर्म हुवें तो सगळा मनखा तणें, रत्नां जड्या कर दे म्हेंल जी । ते पिण थोड़ा में नीपजाय दें, देवतां नें करतां नें स्हेंल जी ॥