________________
वंदितासूत्र अर्थसहित.
१२५ वश थकी ( अश्नारे के० ) तिजारनुं खारोपण करवुं. एटले तेनी उपर घणो जार नाखवो, पांचमो ( जत्तपाणवठेए के०) जात पाणीनो व्युवेद करवो, अंतराय करवो, ए ( पढमवयस्सइयारे के० ) प्रथम व्रतना पांच अतिचार, ते श्रीने जे मुने अतिचार लाग्यो होय, ( सवंदे सियं के० ) ते सर्व दिवससंबंध तिचार प्रत्यें, (पक्किमे के० ) हुं प्रतिक्रमुं तुं, निंदु तुं. या ठेका कोइ शंका करे के, प्राणातिपात विरमणत्रतवालाने धादिकनो तिचार लागे नहीं, कारण के प्राणातिपात शब्दें करी वधादिक ग्रहण थाय नहीं, तेथी वधादिक करे तो पण तेने प्राणातिपात विरमण तिचार लागे नहीं ? त्यां कहे वे के, मुख्यतायें करीने तो प्राणातिपातनुंज पच्चरकाण कखुं बे, परंतु वधादिकनुं प्रत्याख्यान - नथी, तो पण परमार्थे ते वधादिकनुंज प्रत्याख्यान जाणवुं, कारण के ते वधादिकने प्राणातिपातनुं हेतुत्व बे, ते हेतुमारें ते बधादिक करवा थकी प्राणातिपातत्रतजंग थाय, तेथी ते प्राणातिपात विरमणत्रतवालाने वधा दिनुं पञ्चरका योग्य बे १० ॥
वे बी
. बीए वयं मि, परिथूलग अलि वयण विरई ॥ प्रायरिमनसचे, इच पमायप्पसंगेणं ॥ ११ ॥
अर्थः- एक कन्यालीक ते कन्यायाश्रयी जतुं बोलकं, सुलक्षणीने अपलक्षण कहेतुं नेपलक्षणीने सुलक्षणी कहेतुं, एमां द्विपद संबंधी जे जू बोलवं, ते सर्व जाणी लेवुं. बीजुं गोवालिक ते गौश्राश्रयी जतुं बो लवं, एटले थोमा दूधवालीने घणा दूधवाली कहेवी ने घणा दूधवालीने थोमा दूधवाली कहेवी एमां कोइ पण चतुष्पदसंबंधी जे जूनुं बोल ते सर्व ले. श्रीजुं नूम्यालीक ते मिश्राश्रयी जूठ ते पारकी जूमिने पोतानी भूमि कहेवी तथा द्रव्यादिकसंबंधी जे जतुं बोलवं. ते सर्व एमां थावे बे, चोथो न्यासापहार ते पारकी थापणवस्तु राखीने जूनुं बोलकं, जे में तो नयी राखी. पांचमुं मत्सरने सीधे अथवा लांच लेइने मोटकी कूमी साक्षी
रवी तथा कूंमा करहानुं काढवुं, विश्वासघात करवो, ए सर्व एमां आव्युं. इत्यादिक जेमां राजा दंडे, लोक मंडे, एवो ( परिथूलग के० ) अतिशयें
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
