________________
३५३
प्रतिक्रमण सूत्र. कारसी ए शब्दनो अर्थज श्रावो ने, के बे घमी वीत्यां नवकार जणीये त्यारेंज पहोचे, परंतु बीजे वखतें न पहोचे, ए पच्चरकाणमांबे घमी सुधी चनविहार होय,माटें बे घमी वीत्या पठी नवकार गणे,तो पहोंचे, पण बे घमी वीत्यानी अगाउ नवकार गणे,तो न पहोंचे. तथा जो दिवस उग्याथी पहेलां बे घमी नी अंदर अने पाबली वे घमीनी पड़ी जमे,तो तेने रात्रिनोजननो दोष लागे.
हवे शानुं पच्चरकाण करे? ते कहे . (चनविहं पिाहारं के) चारण कारनो आहार न करवो, तेनुं पच्चरकाण करे, ते आहारनां नाम कहे जे. __ एक (असणं के० ) अशन एटले शालि, ज्वार, गोधूम, बंटी प्रमुख तथा सर्व जातिना चंदन एटले जात तथा मग, मठ अने तूवर प्रमुख सर्व कोल तथा साथुआदिक सर्व जातना लोट, तथा मोदकादिक सर्व जातिनां पक्वान्न, तथा सूरणादिक सर्व जातिनां कंद,तथा मांडा प्रमुख सर्व जातिनी केलवेली वस्तु, ए सर्वने अशन कहिये. तेमज वेशण, वरियाली, धाणा, सूआ आदिक एने पण अशनज कहिये.
बीजु ( पाणं के०) पाणी ते कांजी, यव, चोखा अने काकमी प्रमुख नां धोयण तथा नदी प्रमुख सर्व जलाशयनां पाणी, ए सर्व पाणी कही यें. तथा शाकरवाणी, जादवाणी, आंबिलवाणी अने शेलडीरस प्रमुख ए सर्व, यद्यपि पाणीमांहे आवे बे. तथापि एने व्यवहारथी अशनज कहियें.
त्रीजु (खाश्मं के०) खादिम ते खारेक, बदाम, शिंगोमां, खजूर, कोप रां, जादा, तथा अखोमादिक सर्व जातिनो मेवो, तथा काकमी, आंबा,फ णस अने नालियेर प्रमुख सर्व जातनां फल, तथा शेकेलां धान्य, ते जेवां केः-धाणी, पहुाप्रमुख तथा पापम प्रमुख सर्व खादिम कहियें.
चोथु (साश्मं के०) स्वादिम ते दंतकाष्ठ, शुंठ, हरडे, पीपरी, मरी, अ जमो, जायफल, कसेलो, काथो, खसखस, जेठीमध, तज, तमालपत्र, ए लची, लविंग, जावंत्री, सोपारी, पान, बीमलवण, आजो, अजमोद, कलिं जण, पिंपलीमूल, चिणिकबाब, कचूरो, मोथ, कांटासेलीयो, कपूर, संचल, बेहेडां, आमलां, हिंगलाष्टक, हिंग, त्रिविसो, पुष्करमूल, जवासामूल, बाबची बाउलबाल,धवाल, खेरवाल, खिजमाबाल, पान, पंचकूल, तुलसी,जीरं, ए जीराने पच्चरकाणनाष्य तथा प्रवचनसारोछारमा खादिम कडं बे, अने
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
