Book Title: Prashnottarmala
Author(s): Karpurvijay
Publisher: Vardhaman Satya Niti Harshsuri Jain Granthmala

View full book text
Previous | Next

Page 66
________________ :: ૫૫ :: પ્રશ્નોત્તરત્નમાળા આગમવાણુને અપૂર્વ લાભ મેળવતા નથી તેવા ભાવબધિર જને જ ખરેખર અપરાધી કરે છે, કેમકે તેમને તે આ જન્મ નકામે ગુમાવવાથી ભવાંતરમાં પણ તે લાભ મળવાને સંભવ પ્રાપ્ત થતું નથી. ૭૬. અવસર ઉચિત બોલી નવિ જાણે, તાક રાની મૂક વખાણે-જે અવસરે જે બેલવું ઉચિત હોય, હિતકર હેય, સ્વપરને લાભદાયી હોય, અનુચિત, અહિતકર કે સ્વપરને નુકશાનકારક ન જ હોય એવું સમય અનુકૂળ વચન કણ નથી, બલી શકતો નથી અથવા બેલવાની ઉપેક્ષા કરે છે, તેને જ જ્ઞાની પુરુષ મૂક [મુગ] કહે છે. અવસર ઊંચત એક પણ વચન અમૂલ્ય થઈ પડે છે એટલે લાખે વચનની ગરજ સારે છે ત્યારે “અવસર ચૂકયા મેહુલા’ ની જેમ ખરી તક વીત્યા પછી કહેલાં ગમે તેવાં અને ગમે તેટલાં સારાં વચન પણ નિષ્ફળ જાય છે. જેને મૂળથી જ જીભ નથી અથવા તે જે જન્મથી કે કઈ રેગાદિકથી મૂંગે થઈ ગયે છે, અને તેથી જે વચનને ઉચ્ચાર કરી શકતું જ નથી તેને કંઈ આકર અપરાધ નથી; કેમકે તે દૈવહત છે છતાં તેના મનમાં કોઈ અનુકુળ પ્રસંગે અવસર ઉચિત વચન બલવાની લાગણી તે થાય છે, પણ તે બાયડે બેલી શક્તા નથી. અને જે છતી જીભે અવસર ઉચિત બેલી જાણતો નથી પણ વગર વિચાર્યું અનુચિત પ્રતિકૂળ ભાષણ કરી રંગને ભંગ કરે છે તે જ ખરે અપરાધી કરે છે. પ્રિય, પથ્ય અને સત્ય વચનજ સ્વપરને હિત કરી શકે છે, તેથી વિપરીત વચન ઊલટું નુકશાન કરે છે, કટુક બાલા માણસ અન્યમાં અળખામણા થાય છે, માટે સ્વપર ઉભયનું હિત સચવાય તેવું મિષ્ટ અને સત્ય જ બલવાની ટેક રાખવી બહુ જ જરૂરી છે. Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat www.umaragyanbhandar.com જ કરી શકે છે, અન્યમાં અળા અને સત્ય જ

Loading...

Page Navigation
1 ... 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194