________________
आचा०
॥३५॥
ACHANAGARPAN
तेओ वेष धारे छे छतां सम्यक् आचार न पाळवाथी सर्बज्ञना कहेला सन्मार्गथी दूर होवाथी किनारे जता नथी तेज प्रमाणे अपारंगम पण जे. अहीं पार एटले, सामेनो तट जाणवो. तेज प्रमाणे अपारगत पण जाणवा; एटले वितरागना उपदेशथी वीरुद्ध चा- सूत्रम् लवाथी पारगमनमा सफलता मळती नथी. आ वधुं कहीने कहे छे के-ते संसारना मुखइच्छको संसारमांज अनंतकाळ रहे छे.. जोके, तेओ वेष धारवाथी के, स्वेच्छाचारथी थोडुक कष्ट पण सहेता होय; तोपण सर्वज्ञना उपदेशथी विकळ, अने पोतानी इच्छा-४॥३५१॥ नुसार बनावेला शास्त्रनी रीतिए चालनारा होवाथी संसारपार जवाने समर्थ नथी.
प्रश्नः-तीर, अने पारमां शुं भेद छे ?..
उत्तरः-अहींआं तीर एटले मोहनीयकर्मनो क्षय लेवो. तथा बाकीनां बीजां त्रण घातीकर्म दूर थवाथी पार जाणवो; अथवा तीर एटले, चार घातीकर्मनो नाश अने पारमां बाकीनां अघातीकर्मनो पण नाश जाणवो.
प्रश्नः-जैनेतर अथवा, पतितसाधु केम मोक्षमां न जाय ?
उत्तरः-जेनाथी सर्व पदार्थो ग्रहण कराय; ते आदानीय ते श्रुतज्ञान जाणq. ते श्रुतज्ञानमां कह्या प्रमाणे संयमस्थानमा जे न वर्ते ते मोक्षमा न जाय अथवा लोकोने पियएवां भोगनां अंग दास दासी चोपगां धन धान्य सोनुं रु' विगेरे ग्रहण करीने अथवा | मिथ्यात्व अविरति प्रमाद कपाय योगवडे ग्रहण करवा योग्य कर्म ग्रहण करीने ज्ञानादिमय मोक्षमार्गमां अथवा सम्क् उपदेशमा अथवा | प्रशस्तगुण स्थानमा जे जीव पोताना आत्माने स्थिर नथी करतो ते संसारमा भमे छे.