________________
आचा०
॥१००६ ॥
ते वायोगवडे निसृष्ट थयेलां भाषा पणे उत्पन्न धाय, ते उत्पत्तिजात छे, अर्थात् जे द्रव्य भाषापणे उत्पन्न याय ते. (२) तेज 'वाचाथी निसृष्ट भाषा द्रव्योवडे जे विश्रेणीमा रहेला भाषा वर्गणानी अंदर रहेलां निसृष्ट द्रव्यना पसंघात वडे भाषा पर्यायपणे जे उत्पन्न थाय छे, ते द्रव्योपर्यवजात कहेवाय छे, (३) जे द्रव्यो अंतराले समश्रेणिमांज निसृष्ट द्रव्यनी साथै मिश्रित भाषा परिणाम ने भजे, ते अंतरजात छें. (४) वळी जे द्रव्यो समंश्रेणिमां रहेला भाषापणे परिणमेलां कर्ण शष्कुली ( काननी अंदर ) ना काणामां पेठेला ग्रहण कराय छे, ते अनंत प्रदेशवाळां द्रव्यथी छे, तथा असंख्य देशवाळा अवकाशमां अवगाढेलां क्षेत्रथी छे, काळथी एक वेणी मांडीने असंख्यात समय सुधीनी स्थितिवाळां छे, भावथी वर्ण गंध रस स्पर्शवाळां छे, ते आवां द्रव्यो 'ग्रहणजात' छे, द्रव्यजात कं,
क्षेत्रादिजात तो स्पष्ट होवाथी नियुक्तिकारे कह्यां नथी, ते आ प्रमाणे छे, जे क्षेत्रमां भाषाजातनुं वर्णन चाले, अथवा जेटलं, क्षेत्र स्पर्श करे, ते क्षेत्र जात छे, एज प्रमाणे जे काळमां वर्णन चाले ते कालजात छे,
भावजात तो तेज उत्पत्ति पर्यव अंतर ग्रहण द्रव्य सांभळनारना कानगां जणाय, के "आ शब्द" छे, एवी बुद्धि उत्पन्न करे, पण अहं अधिकार द्रव्य भाषाजात वढे छे कारण के द्रव्यनी प्रधान विवक्षा छे,
द्रव्यनो विशिष्ट अवस्था भाव हे, ते मांटे भाव भाषा जात वडे पण अधिकार छे,
उद्देशाना अर्थाधिकार मटि कहे छे:
सव्य वयणविसोहि कारगा तहवि अत्थि उ विसेसो । वयणविभत्ती पढमे उप्पत्ती वंज्जणा बीए ॥ ३९४ ॥
1
सूत्रमू
॥१००६ ॥
