________________
आचा०
॥१०१४ ॥
'श्री.पण होली गोली विगेरे कठोर वचन न कहेव, पण तेनुं लक्ष्य खेचवा आयुष्मती, बाइ भोगी भगवती श्राविका उपासिका धार्मिका धर्म प्रिया इत्यादि असावध वचन विचारीने बोलवु एज प्रमाणे अभाषणीय भाषाना वीजा प्रकारो बतावे छे. से. मि० नो एवं वइज्जा - नभोदेवित्ति वा गज्जदेवित्ति वा विज्जुदेवित्ति वा पट्टदे० निबुद्धदेवित्तिए वा पड वा वासं मा वा पडउ निष्फज्जउ वा सस्सं मा वा नि० विभाउ वा रयणी मा वा विभाउ उदेउ वा सूरिए मा वा उदेउ सो वा राया जयउ वा मा जयउ, नो एयप्पगारं भासं भासिज्जा || पन्नवं से भिक्खू वा २ अंतलिक्खेति वा गुज्झाणुचरिएत्ति वा समुच्छिए वा निवइए वा पओ वइज्जा वुट्ठबलाहगेति वा, एयं खलु तस्स भिक्खुस्स भिक्खुणीए वा सामग्गियं
सबहिं समिए सहिए सया जाइज्जासि तिबेमि २-१-४-१ ।। भाषाध्ययनस्य प्रथमः । ( सू० १३५ ) वळी ते साधु असंतने योग्य आवी जे भाषा छे तेने न बोले, जेमके नभोदेव, गर्जतोदेव, विजळोदेव दृष्टदेव निष्टदेव ( आमां वर्षाद बीजळी विगेरेने देव न कहेवो ते सूचव्युं छे. ) तथा वर्षाद पडो अथवा न पडो, सूर्य उगो, अथवा न उगो, आ राजा जीतो अथवा न जीतो, आवी भाषा पण न बोले, पण कारण पढे वरसादने अंगे बोलवु पढे, तो संगत भाषाए आ प्रमाणे बोलधुं के अंतरीक्षमांथी वरसाद पड़े छे. अथवा गुहयानुं चरित छे, संमूर्छिम छे अथवा वादळां वरसे छे, आ प्रमाणे साधु साध्वीए खुशामत विनानुं सादु वचन बोलबुं, तेज सांधुनी साधुता छे, ते सर्व अथवडे समजीने समिति सहितपणे बोलवामां प्रयत्न करवो. चोथो अध्ययननो १ लो उद्देशो पूरो थयो . '
सूत्रमू
॥१०९४॥
