________________
बार-
अदिनादाणं पचक्खामि, से अणुपविसित्ता गाम वा जाव रायहागि वा नेव मयं अदिन्नं गिण्डिज्जा नेवऽन्नेहिं अदिन्नं आचा०
गिण्हाविज्जा अदिन्नं गिहंतेवि अन्ने न समणुजाणिज्जा, जेहिचि सद्धि संपन्चइए तेसिपि जाई छत्तगं वा जाव चम्मछेयणगं वा तेसिं पुवामेव उग्गहं अणणुनविय अपडिलेहिय २ अपमज्जिय २ नो उग्गिण्हिज्जा वा परिगिण्हिज्ज वा, तेर्सि
| सूत्रमू ॥१०४६॥ पुवामेव उग्गहं जाइज्जा अणुनविय पडिलेहिय पमज्जिय तओ सं० उग्गिहिज्ज वा प०॥ (मू०१५५) . ॥१०४६॥
श्रम सहन करे ते श्रमण [तपस्वी छे, ते हं आवी रीते चन, एम साधु विचारे ते कहे छे, 'अनगार' अग ते वृक्ष के, है तेनाथी जे बेने ते अगार [घर] छे, ते जेने न होय ते अनंगार अर्थात घरनो फांसो (ममत्व) जेणे छोड्यो होय, ते छे, 'अकिंचन'
जेनी पासे कइपण न होय ते अर्थात् निष्परिग्रह छे तथा 'अपुत्र' ते स्वजन बंधु रहित अर्थात् निर्मम छे एज प्रमाणे 'अपुश' ते 2 वे पगवाळां चार पगवानां विगेरेथी रहिन छे, तथा परदत्तभोजी (गोचरी लावी खानारो) हुँ बनीने पाप कर्म करीश नहि, आ प्रमाणे दीक्षा लइने पछी आवी प्रतिज्ञावाळो थाय ते बतावे छे, शिष्य गुरुने कहे छे. हे गुरु ! हुं सर्वथा अदनादाननुं पञ्चक्खण है
करुं छु. अर्थात् दांत शोधवा [खोतरवा] माटे जोइती सळी के तणखलं पण पारकाए नहि आपेलं नहि लढ18 अवां विशेषणो श्रमणनां लेवाथी बौध बावा विगेरेमी श्रमणपणु बहारथी नाम मात्र होवा छतां गुणोना अभावे तेमनामां8
श्रमणपणुं ली, नथी, पण उपर बतावेल अदत्तादा न त्याग करनार जैन साधुज श्रमण छे. + एवो अकिंचण साधु गाम अथवा राजधानीमा जइने पोते अदत्त ग्रहण न करे, न बीजा पासे लेवडावे, अने बीजा ग्रहण
करनारनी प्रशंसा न करे, वळी जे साधुओ साथे पोते दीक्षा लीधी होय अथवा उतरेल होय तेओनां उपकरण पण तेमनी आज्ञा
TECTESGROSSAGESK
