________________
आचा०
०८॥
॥१००८॥
RECAGRICAIGARGIN-COLORS
चउत्थं भासजायं ४ ।। से घेमि जे अईया जे य पडुप्पना जे अणागया अरहंता भगवंतो' सव्वे ते एयाणि चेव चत्तारि भासज्जायाई भासिमु वा भासंति वा भासिस्संति वा पन्नविसु वा ३, सब्बाई च णं. एयाई अचित्ताणि वण्णमंताणि गंधमताणि रसमंताणि फासमंताणि चओवचइयाई विप्परिणामधम्माई भवंतीति अक्खायाई । मू० १३२)' साधुने आ अंतःकरणमां उत्पन्न यएला ( इदम् आ प्रत्यक्ष समीप वाची शब्द वडे वतावेल होवाथी.) तथा जोडाजोड वाणी
I * संबंधी आचार ते वागाचार (वाणीना आचार) सूत्रकार बतावे छे, ते सांभळीने तथाहृदयमां जाणीने भाषा समिति वडे ते साधुए वचन वोलचु. ते हवे विगतः कार कहे छे.
तेमां प्रथम आवी भाषा न बोलवी, ते अनाचरित भाषानुं वर्णन करे छे, ते न बोलवा योग्य अनाचार कहे छे, एटले, जे क्रोधथी वाचा बोले छे, जेमके तुं चोर छे दास छे ! तथा केटलाक मानथी बोले छे, जेमके हुँ उत्तम जातिनो छु तुं अधम जातिनो
छे, तथा मायाथी बोले छे 'जेमके हुं मांदो. छ. (पण मांदो होय नहि) अथवा बीजानो सावध (पापवालो) संदेशो कोइ उपाय वडे * कहीने पछी मिथ्यादुष्कृत करे छे, आ तो माराथी सहसा. (उतावळथी) बोलाइ.गयु छे! तथा कोइ लोभी बोले के आ वचन बोल१ वाथी हुँ कंइक मेळवीश. तथा कोइनो दोष जाणता होय, तेनो,दोष उघाडवा वडे कठोर वचन बोले छे, अथका अजाण पणे बोले छे,
आ वधु उपर कहेलुं सघल्लू क्रोधादिनुं वचन पाप सहित होवाथी (सावध छे माटे.) ते वर्जवू, अर्थात् विवेकी बनीने साधुए तेवू वचन न बोलवू.
तथा कोइ साथे साधुए बोलतां निश्चायात्मक वाचा न बोलबी के “ अमुक वरसाद विगेरे बनशेज" तेवीज रीते अध्रुव पण.
SPRECHEESECESARIOS
