________________
आचा०
खाधेलु के खाधा पछी बचेलं अथवा अप्रामक अनेषणीय आधाकर्मी भोजन मळत होय तीपणे जाणीने ले नहीं.. हवे विशोधि कोटी आश्रयी कहे छे.
सूत्रम् ॥८७३॥ से भिक्खू वा भिक्खूणी वा० जाव पवि? समाणे से जं पुण जाणिज्जा-असणं वा ४ वहवे समणा माहणा
॥८७३॥ अतिहिं किवणवणीमए समुदिस्स जाव चेएइ तं तहप्पगारं असणं वा ४ अपुरिसंतरकडं वा. अबहियानीहडं अणत्तट्टियं अपरिभुत्तं अणासेविय अफासुयं अणेसणिज्ज जाव नो पडिग्गाहिज्जा अह पुण एवं जाणिज्जा पुरिसंतरकडं
बहियानीहडं अत्तट्टियं परिभुत्तं आसेवियं फामुयं एसणिज्ज जाव पडिग्गाहिज्जा ॥ (मू०८)
ते साधु भोजन विगेरे आवा प्रकारनं जाणे के-घणाश्रमण ब्राह्मण अतिथि कृपण वणीमकने माटे उद्देशीने बनावेलुं छे, अने 21 कोइ गृहस्थ रसोद तैयार थया पछी आपे छे, तेवु भोजन तेज पुरुष त्यांज उभो रहीने पोताना कबजामा राखेखें, खाधाविनानु, वापर्याविनानु, अमासुक, अनेषणीय आपतो होय तो त्यां गयेला जैन साधुए तेवू जाण्या पछी ते न ले, ते “जावंतिया भिक्ख" सूत्रथी उलटुं हवे कहे छे, (अथ शब्द पूर्वनी अपेक्षाए 'पण' ना अर्थमां छे, पुनःशब्द विशेषणना अर्थमां छे,) पण ते भिक्षु एम जाणे के ते भोजन वोजा माटे करेलु छे, बहार आवेलुं छे, तेणे पोतार्नु करेलुं छे, तेणे खाधुं छे, वापर्यु छे, मासुक छे, एपणीय छे. आq जाणीने मळे तो ते भोजन साधुए लेवु, तेनो भावार्थ आ छे, के अविशोधि कोटीवाल्लं भोजन जेम तेम कर्यु होय तो
ते न कल्पे, पण विशोधि कोटीवाल्लं पुरुषान्तर करेलु होय, अने तेणे पोतार्नु करेलु होय तो ते 'साधुने लेबु कल्पे छे, विशोधि18 कोटीनो अधिकार कहे छे.
5-4551255551
