________________
आचा० ॥८९७॥
0
हवे भिक्षामा फरवानी विधि कहे छे.
से भिक्खू वा० जाव समाणेअंत रा से वप्पाणि वा फलिहाणि वा पागाराणि वा तोरणाणि वा अग्गलाणि वा अलपासगाणि वा सति परकमे जयांमेव परिकमिज्जा; नो उज्जुयंगच्छिज्जा, केवली वूया आयाणमेयं 'तत्थ परकममाणे पयलिज्ज वा पक्खलेज्ज वा पवडिज्ज वा, से तत्थ पयलमाणे वा पक्खलेज्जमाणे वा पत्र डमाणे ना, तत्थ सेकाएं उच्चारेण वा पासवणेण वा खेलेण वा सिंघाणेण वा वंतेण वा पित्तेण वा पूण्य वा सुक्केण वा सोणिएण वा उवलित्ते सिया, तहप्पगारं कार्यं नो अनंतरहियाए पुढवीए नो ससिणिद्धाए पुढवीए नो चित्ता सिलाएनो चित्तमंताए लेऌए कोलावासंसि वा दारुए जीवपइट्टिए सअंडे सपाणे जाव ससंताणए नो आमज्जिज्ज वा पमज्जिज्ज वा संलिहिज्ज वा निलिहिज्ज वा उब्वलेज्ज वा उन्वट्टिज्ज वा आयाविज्ज वा पायाविज्ज वा, से पुवामेव अप्पससरक्खं वर्ण वा पत्त वा कटं वा सकरं वा साइज्जा, जाइत्ता से तमायाय एतमवकमिज्जा २ अहे झामथंडिल सिवा जाव अन्नयरंसि वा तहप्पगारंसि पडिलेहिय पडिलेहिय पमज्जिय
ओ संजयामेव आमज्जिज्ज वा जाव पयाविज्ज वा । ( सू० २६ )
ते साधु गृहस्थने घेर गोचरी जवा माटे जतां पाडो ( महेल्लो), शेरी, के ग्राम विगेरेमां पेसतां मार्ग जुए, त्यां रस्तामां जतां वचमां समान भूभागमां अथवा वे गामना वचमां कयारा बनावेल जुए, अथवा घरने के नगरने खाइ के कोट हाय, अथवा तोरण अर्गला ( अडगलो ) अथवा अर्गलपाशक ( जेमां अर्गलानो अंकोडो नांखे छे, ते जुए, तो ते कारण के लइने ते सीधे
सूत्रम्
॥८९७ ॥