________________
परिभाएह वाणं,सेणमेवं वयं परा वइज्जा-आउसंतो समणा ! तुम चेवणं परिभाएदि, से तत्थ परिभाएमाणे आचा
नो अपणो खधं २ डायं २ ऊसदं २ रसिय २ मणुनं २ निधं २ लुक्खं २, से तत्व अमुच्छिए अगिध्धे अंग
(ना) दिए अणज्ज्ञोववन्ने बहुसममेव परिभाइजा, से णं परिभाएमाणं परो वइज्जा-आउसंतो समणा ! माणं ॥९०१॥
तु परिभाएहि सव्वे वेगइ ठिया उ भुक्खामो वा पाहामो वा, से तत्थ भुंजमाणे नो अप्पणा खद्धं खद्धजाव
लुक्ख, से तत्थ अमुच्छि ए ४ बहुसममेव भुजिज्जा वा पाइज्जा वा ॥ (मू० २९)
ते साधु गाम विगेरेमां भिक्षा माटे पेठेलो एम जाणे, के आ घरमा प्रथम श्रमण विगेरे पेठेल छे. तो तेने पहेलां पेठेलो | हा जोइने दान देनार नथा लेनारने अप्रीति न थाय, तथा अतरायर्कर्म न बंधाय, माटे ते बंने देखे, त्यां उभा न रहेवं, तेमन नीकळवाना दरवाजा आगळ पण बनेनी अप्रीति टाळवा विगेरे माटे उभा न रहे, पण ते साधु एकांतमा जइ कोइ न आवे न' देखे, त्यां उभो रहे, त्यां उभा रहेता पण जैन साधुने गृहस्थ जाते आहार आपीने आ प्रमाणे कहे के " तमे भिक्षा माटे बहुत
आवेला छो, अने हुँ एकलो याकुलपणाथी आहार वहेंची आपवाने शक्तिवान नथी, हे श्रमणो ! में तमने वधा साधुओने चारे | 8 प्रकारनो आहार आप्यो छे. तेथी हवे तमे पोतानी इच्छा प्रमाणे ते आहारने एकठा बेसीने खाओ, वापरो, अथवा व्हेंचीने लो,
आ प्रमाणे गृहस्थ आपे, तो उत्सर्गयी जैन साधुए ते आहार भागमां न लेवो, पण दुकाळ होय, अथवा लांबा पंथमां गोचरीनी तंगी. होय तो अपवादथी कारणपडे ले पण खरो, पण ते आहार लेइने एg'न करे, के ते आहारने छानोमानो लेइ एकांतमा पोताने मळेलो माटे थोडो होवाथी हु कोइने न आपुं, एकलो खाउं तेवू कपट न करे, त्यारे शु-करवू ते कद्दे छे. - .