________________
४
आचा०
॥९३४॥
पछी ते लेइने ते बगीचामां कोई झाड नीचे अथवा मकानना छापरा नीचे बेसीने ज्यां जीव जंतु एकेंद्रियथी पंचेंद्रिय सुधा न होय त्यां पोने शांतिथी वेसीने फळनो गर्भ लीधेलो होय तेने फरीथी जोइले, अने पोताना के गृहस्थना प्रमादथी ठळीयो के कांटो रही गयो होय, तो तेने खातां बाजुए राखीने खाइ रह्या पछी एकांतमा जइने अचित्त जग्या कुंभारनो निभाडो विगेरे होय,
"G॥९३४॥ स्यां जग्या पुंजी पुंजीने परठवे.
आ जग्याए केटलाक आचार्यनो एवो अभिप्राय छे के आगळ गळत कोढ विगेरेमां ते साधुने अधिक पोडा थती होय, अने तेने संसारी न करी शकवाथी तेनी उमर जुवान होय, अने वैद एम सलाह आपे के आ रोगनी शांति माटे मरेला जनावर के माछलानो वचलो गर्भ तेना उपर बांधवो, आवा अपवादना कारणे छेदसूत्रना अभिमाय प्रमाणे कदाच पेला साधुना रक्षण माटे लीधुं होय तो पण तेमा रहेल हाडकुं अथग कांटो संभाळथी एकांतमां लइ जइ परठवो अहीं 'भुज' धातुनो अर्थ भोगववानो छे, पण खावा माटे नहि, जेम पदाति (पायदळ सेना) नो राजा भोग करे छे, अथवा साधु पाट पाटलाने भोगवे छे. , से भिक्खू० सिया से परो अभिहहु अंतो पडिग्गहे बिलं वा लोणं उभियं वा लोणं परिभाइत्ता नीहहु दलइज्जा,
तहप्पगारं पडिग्गहं परहत्यसि वा २ अफासुयं नो पडि०, से आहच्च पडिगाहिए सिधा तं च नाइदूरगए जाणिज्जा, से तमायाए तत्थ गच्छिज्जा २ पुवामेव आलोइज्जा-आउसोति वा २ इमं किं ते जाणया दिन्नं, उयाहु अजाणया? से य भणिज्जा-नो खलु मे जाणया दिन्न, अजाणया दिन्नं, काम खलु आउसो | इयाणि निसिरामि, तं भुजह वा णं परिभाएह वा णं तं परेहिं समणुनायं समणुसह. तओ संजयामेव अँजिज्ज वा पीइज्ज वा, नंच नो संचाएइ भोत्तए वा पायए
RECONOR-CHARCHARGREER)