________________
आचा०
॥९९३॥
वा साहाभ्रंगेल वा पिणेण वा पिहृणहत्येण वा चेलेण वा चेलकण्णेण वा हत्थेण वा मुहेण वा फुमिज्ज वा बीइज्ज वा, से पुन्त्रामेव आलोइज्जा - आउसोत्ति वा भणित्ति वा ! मा एतं तुमं असणं वा अच्चुसिणं सुप्पेण वा जाव फुमा हि वा वीयाहि वा अभिकखसि मे दाउं, एमेव दलयाहि, से सेवं वयंतस्स परो सुप्पेण वा जाव वीहत्ता आहहु दलइज्जा तहप्पगारं असणं वा ४ अफासुग्रं वा नो पडी० ॥ ( सू० ३९ ) ॥ ·
ते भिक्षु गृहस्थना घरमा पेठेलो जो आ प्रमाणे जाणे के आं घणो उनो भात विगेरे साधुने उद्दशीनेज गृहस्थ ठंडो करवा माटे सूपड़ाथी, बींजणाथी, मोरना पोंछाना पंखायी अथवा शाखाथी के शाखाना भंगवडे अथवा पोंछाथी अथवा पोंछाना समूहवडे, वस्त्रथी के वस्त्रना छेडाथी, हाथथी, मोढेथी अथवा तेवा कंइपण ओजारथी फुंकीने ठंडो करे, अथवा वस्त्रथी बींजे, आ प्रमाणे करवा पहेलां साधु लक्ष्य राखीने तेनुं गृहस्थ करे, ते पहेलां तेने नाम दइने बोले के हे भाइ ! हे बहेन ! आबुं तमे करीने मने आपवानी इच्छा धरावो छो, तो तेम फुंकया विनाज अमने आपो, आवुं साधु कहे तो पण गृहस्थ हठथी सूपडेथी के मुखना वायुवडे फुंकीने आपे तो तेने अनेषणीय ( दोषित) आहार जाणीने लेवो नहि.
fuser अधिकारी एषणा दोषोने उद्देशीने कहे छे.
से भिक्खू वा २ से जं० असणं वा ४ वणस्सइकार्यपइट्टियं तहप्पगारं असणं वा ४ वण० लाभे संते नो पडि० । एवं तसकाएवि || (सू० ४० ) ॥
ते भिक्षु गृहस्थना घरमां गयेलो एवं जाणे, के वनस्पतिकायमां चारे प्रकारनो आहार छे, तो ते जाणीने ले नहि, ए प्रमाणे
"
1
सूत्रम्
॥९९३॥