________________
सूत्रम्
॥४६३॥
मोक्षमां जाय छे, अने ते प्रमाणे विचारी संयम अनुष्ठानमा वर्तीने काम भोग तथा हिंसा विगेरे आस्रवद्वारने त्यागीने शुं करवु ते आचा०है कहे छे. जेणे भोग त्याग्या ते माणसे प्रतिज्ञा करीने बीजी वखत भोगना लालचु न थवं, अथवा जुठ अथवा असंयममा वर्तवु नहि.
कारण के पांच इंद्रियोना स्वादने खातर असंयम सेवे छे पण ते विषयो सार विनाना छे कारण के जे सार वस्तु छे ते मेळववाथी ॥४६३॥
तृप्ति थाय छे पण जे वस्तुथी तृष्णा वधे तेथी ते निःसार छे, एवं देखीने तत्व जाणनारो साधु विषय अभिलाष न करे, आ मनुष्योना विषयरसो असार छे, अने अनित्य छे एटलुंज नहि पण देवताओर्नु पण विषय सुख तथा जीवित अनित्य छे ते वतावे छे.
उपपान (उत्पन्न) थर्बु, च्यवन (नाश पामवं) ते जाणीने विषय संगना सुखनो त्याग करजे. कारण के विषयसमूह अथवा बधो 18 संसार अथवा सर्वे स्थान अशाश्वत छे तेथी शें करवू ते कहे छे. । मोक्ष मार्गथी अन्य असंयम छे ते अन्यने छोडीने अनन्य ज्ञानादिक छे, तेनुं सेवन कर, माहण एटले मुनि तेने आ उद्देश
आप्यो छे. वळो ते मुनि संयम पाळनारो प्राणीओने दुःख न दे, न हणे, न हणावे, न हिंसा करनारने अनुमोदे, आ प्रमाणे हिं18 साथी निवृत थइ चो) व्रत पाळे, ते कहे छे विषयथी उत्पन्न थएल जे आनंद तेने धिक्कार, तथा स्त्री विगेरेमां राग रहित थइने |
A आवी भावना भाव, “आ विपयो किंपाक फळनी उपमावाला छे अने कडवा तुरियाना जेवा कडवां फळ आपनारा छे" एम जाभणीने ते विषय सुख लेवाना परिग्रहना ममत्वने त्यागी दे, हवे उत्तम धर्म पाळवा माटे कहे छे. अवम एटले मिथ्यादर्शन अवि
रति विगेरे छे तेनाथी उलटुं अनवम एटले संयम छे, तेने देखवाना स्वभाववाळो ते सम्यग् दर्शन ज्ञान चारित्रवाळो थइने उपर | कह्या मुजब तुं स्त्री संगनी चुद्धिने दूर कर. विषयोनी निदा कर, आ सूत्रनो परमार्थ छे.
COACROS
।
