________________
सूत्रम्
८३३॥
आचा
तथा बधो काळ पांचे समितिओथी युक्त छे अने जे कइ दुःखना स्पर्शो आवे तो संयममां अरति लावता नथी तेम सुंदर
| भौगोमां रति लावता नथी एम बन्ने परिषहमा समभाव धारीने संयम अनुष्ठानमा वर्ते छे. पोते कोइ पण जीवने दुःख न देवं, एवा ॥८३३।। माइण बनेला जरुर पडतां एक बे उत्तर आपता विचरें छे. (१०)
ते भगवान महावीर साहा बार पक्ष वधारे एवा बार वरस (बार वरस अने साडा वार पखवाडीयां ) सुधी एकला विचरता है। शुन्यगृह विगेरेमा रहेता लोकोथी पूछाता के तमो कोण छो ?
केम अहीं उभा छो अथवा क्याथी आव्या छो. ते समये पोते मौन रहेता, तथा दुराचारीओ विगेरे एकला भटकता त्यां आ-18 18/वीने कोइ वखत रातमां अथवा दिवसमां पूछता. पण भगवाने उत्तर न आपवाथी क्रोधमां आवी भगवानने मौन देखी तेओ अज्ञा
नथी दृष्टि छवाइ जतां दंड मुक्की विगेरेथी मारीने पोतानुं अनार्यपणुं आचरता हता. पण भगवान तो समाधिमा रही धर्म ध्यानमा चित्त राखीने सारी रीते सहेता हता. प्र०-भगवान केवा हता? उ-पतिज्ञा रहित एटले तेनुं वेर ले, एवी इच्छा राखता नहोता.
प्र०-ते आवेलाओ केवी रीते पूछता हता? उ०-अत्र कोण रहेलुं छे ? एम संकेत करीने दुराचारीओ अथवा काम करनाराओ पोताना साथीओनी राह जोइ भगवानने पूछ्ता हता. वळी हमेशां त्यां रहेला दुष्ट ध्यानवाळा पूछे छे. पण भगवान मौन & रहेला हता. पण कोइ वखतघणोज दोष थतो होय तो टाळवाने माटे थोडं बोलता पण हता. प्र०-केवी रीते ? उ०-हुँ भिक्षु छु,
आम बोलतां जो तेश्रो संमति आपे तो त्यां रहेता, पण ते आवेला दुष्टोनी इच्छामां विघ्न यतुं होय, तो क्रोधायमान थइने मोहांध | वनी वर्तमान लाभ देखनारा तुच्छ बुद्धिथी कहे के अमारा मुकामथी हमणां निफळ, तो भगवान आ अप्रीतिनुं स्थान छे, एम
SANTOSHOGANASA
