________________
आचा०
२२
॥३७६॥
NAGAR 459
जेनावडे दोपो दर थाय अथवा न थाय; अने जेनावडे पूर्वनां कर्म क्षय थाय; ते ते मोक्षनो उपाय, एटले अनुष्ठान साधुए करवा. जेमके रोगमा चित्त औपध आपवावडे, तथा पथ्य-भोजनवडे रोगनी शांति करे छे, तेज प्रमाणे साधुए उत्सर्ग-अपवादने आचरवां; पण रागद्वेष न करवा अने कर्मो खपावबां.
सूत्रम् वळी कोइ वखत, तेज औपध उपयोगी होय छे, तेम कोइ वखत, अन्उपयोगी पण छे, तेथी जरुर पढता अपाय तेज प्रमाणे ॥३७६॥ 8 साधुनां अनुष्ठानमां पण समजवार्नु छे. नीचे टीपणमां लख्युं छे केः“ उत्पद्यते हि साऽवस्था, देशकालामयान प्रति । यस्यामकार्य कार्य स्यात् कर्मकार्य च वर्जये ॥१॥"
ते अवस्था देशकाळना रोगपत्ये छे. के जेमां, अकार्य ते कार्य थाय; अने कार्य ते अकार्य थायः माटे देश, अने काळ विचारी रोगने वैये औषध आपq. 3 "जे जत्तिया उ हेउ भवस्स ते चेव तत्तिया मुक्खे । गणणाइया लोया दुण्हवि पुण्णा भवे तुल्ला ॥३॥"
जेटला हेतुओ भ्रमणना छे, तेटलाज हेतुभो मोक्षना पण छे, अने ते गणत्रीए गणाय तेवा नथी; पण बन्ने बराबर छे. आ बधानो परमार्थ ए छे के साधुए रागद्वेष कर्या विना पोतानी शक्तिने अनुसार एकांत न पकडतां ज्ञानदर्शन-चारित्र्यनी आराधना करवी..
उपर प्रमाणे "अयंसंधि" त्यांथी लइने "काले अणुढाइ" सुधी अगीआर पिंडेषणा बतावी छे. आ प्रमाणे होय तो प्रश्न थाय छे, अप्रतिज्ञावाळो आ सूत्रबडे एम सिद्ध थयु के कोइए क्यांय पण प्रतिज्ञा न करवी, त्यारे शास्त्रमा आवे छे के जुदा जुदा अभि-18
RAA-
HORS-