________________
रत्नसार ॥
(१२७)
विचारजो जाणजो. तीर्थकर जितरमो होई तितरमां तीर्थकर ना पितानो नाम मांड्यो होइ. ते एक दिन ना सोनइया ९००० नव हजार मण थाइ. एक गाडो मण चालीसनु. एहवा गाडा २२५ दोसो पच्चीस थाइ. आप आपणा वाराना गाडा जाणवा. संवच्छरी दान ना सोनइया सर्व इंद्र ने आदैसै यै श्रमण देवता ८ आठ समय मांहे नीपजावी ने तीर्थकरना भंडार भरे. ते दान देवाना ६ छः अतिशय जाणवा. तीर्थकरना हाथ में विष सौधर्मेंद्रस्थिती एतले दान देतां थाकै नहीं. ईसानेंद्र सुवर्ण मय रत्न जडित लाकडी लेइ उभा रहै.इंद्र चौसठ वर्जि सामानिक देवता ने वजै.तथा मनुष्य नां भाग्य मांहि होय, जेहवी जेहनी प्राप्ति होइ, जे जेहवो पोसाइ ते तेहवो तीर्थकर ना मन ईसानेंद्र करें. तथा तेहवो तेहना मुख मांहि थी कढावै २ चमरेंद्र बलैंद्र तीर्थकर नी मुठी माहिला सोनहिया अधिका आवै ते गेरवै, ओछा होय तो अमोरे, साहमानी प्राप्ति सारू ३ भवनपती