________________
(१४८) ॥ रत्नसार ॥ चौथे अनंते अभव्य जीव आव्या ते माटे चौथा भांगा ना ए स्वामी. पांचमें अनंते मध्य भांगे सम्यक्त पडवाई जीव कह्या. बली तेहीज पांचमें अनंते सिद्ध कह्या. पण पडवाइ थी अनंत गुणे अधिका. पण ए सर्व पांचमा अनंता ना स्वामी. तिवार पछी छठे अनंते कोई नहीं. सातमै अनंत पण कोई नहीं. ए बें अनंता थी संसारी जीव पुद्गल परमाणुआ नो काल सर्व आकाश प्रदेश घणा अनंता, ते माटे बे अनंता नो स्वामी कोई नहीं. शून्य भांगा जाणवा. तिवार पछी ए. सर्व आठमे अनंते जाणवा. ते माही विशेष सर्व निगोदिया वनस्पति कायना जीव आठमै अनंते तेथी अनंतानंत गुणै अधिका पुद्गल परमाणु, ते थी काल, ते थी सर्व आकाश प्रदेश, ते थी केवल ज्ञान दर्शन ना पर्याय, इम एकेक थी अनन्ता गुणीये पण सर्व आठमा अनन्ता ना स्वामी एतले भागे, वस्तु नवमो अनन्त पूरो थयो नहीं. ते माटे ए नवअनंता मांहे. तीन अनन्त ना स्वामी कह्या. ए गाथा मांहि
