________________
॥ रत्नसार ॥ (१७५) पणो तेहनें कहिये छै. अने अपवाद ते कोमल मार्गे मुनी विचरे, पंच महा व्रत पालैं, यथाशक्ति तप करें, शिष्य शाखादिक राखे, धर्मोपदेश श्रापैं, ते अपवाद मार्गी मुनि कह्या पण ए बे मार्गी अात्मार्थी जाणावा. इति उत्सर्ग अपवाद इति.
२३२. हिवै पांच निधर्मा कह्या छै ते धर्म न पामै ते ऊपर गाथा-(भट्ठो देवाई चो वसहासत्तो अजि या पुत्तो । गुरु देवाणु दुट्टो निधम्मा पंच पन्नता॥१॥) अर्थ. भ्रष्ट ज्ञात कुल थी विणठो ते १. बीजो देवनो पुजारो, तथा देव को माल खाय ते २. विषयासक्त लोलुपी तथा स्त्री लंपटी होय ते ३. चौथो आर्या नों पुत्र-साध्वीइं व्यभिचार सेव्युं होय तेह नो पुत्र थयो ते ४. पांचमो देव गुरु नो निदंक उपाथक घातक ५. ए पांच निधंमा कह्या. वीतराग नो भाष्यो धर्म नपामै. इति अर्थ.
२३३. तथा समुर्छिम मनुष्य मरी केतले दंडके
AU
