________________
(266)
॥ रत्नसार ॥
जीवा न पावंति ॥ १ ॥ अखंडिय चरित्तो वय ग्रहणा उजी यगिदथो इति तस्ससगासे दंसण वय गहणं सोहिगहणं ॥ २ ॥ कच्छ्य जीवो वलिओ कच्छाय कंमाइहुति वलियाई । जीव समय कर्मस्सस पुव्वनिबेधाइ ॥३॥ कालसाहवो नियई ३ पुच्छकयं ४ पुरस्कार || ५ ॥ एगतिमिथतं ते चेव समास हुंति मत्तं ॥ ४॥ नवहिं जीव बहण करणं करावण अणुमाइयजोगें हि । कालात संमत्त एही गुणिए पाणी बह दुस्सय ते थालो ॥ ५ ॥
२५६. अस्यार्थः - साधु ने पहिलाव्रत नां नव कोटि पचक्खाण छै पण तेहना भांगा २४३थाइ ते किम ? मन वचन कायाइ करवो, कराववो, अनुमोदवो इम एक काय जोगे ९ थाइ, इम वचन योगे ९ थाइ, मन योगे ९ थाइ इम २७ करवाना, २७ कराववा ना, २७ अनुमोदवानें विषै निषेधें इम ८१ थाइ. त्रेणें काले त्रिणें गुणीइं त्रिगुणा करतां २४३ भेदे साधु नें पचक्खाण होइ, जाव जीव लगे. इत्यर्थ.