________________
॥ रत्नसार ॥
दुर्भव्य ने होइ. यथाप्रवृत्ति करणे करी गांठ सुधि श्राव पण पाछो पडै.अने निकट भव्य ते कर्म वर्गणा पतित कोईक कर्म ना उदय थी यथा प्रवृत्ति करण थकी पाछो पड़े. एतले वासना लालसा मिटी. ते मध्ये अभव्य ने मन्दता ते तीव्रता ने पमाडे. निकट भव्य नी मंदता ते क्षयोपशम भाव में पमाडे. ए अर्थ. इति.
२६९.यथा प्रवृत्तिकरण ते यथा जे जेहवा कर्म ना उदय आवै द्रव्य कर्म रूपे ते तिम वेदी ने निरजरइ, ते माहे नवा राग द्वेष न उपार्जे. इम अकाम निर्जराइ मंद ताई करी तो गंठी सुधी. गांठ ते घणा राग द्वेष परिणाम भाविक कर्म नी गांठ अात्मा ना पद्गल सं ममत्वता एकी भूत, ते गांठ ते अपूर्व करण परिणाम विशेष भेदवा प्रारंभै, तेह ने अंते भेदी ने अनिवृत्तिकरण पामै. ए सर्व क्रिया अंतर्मुहूर्त नी. तिवार पछी मिथ्यात्व नो जावणो, उपशम समकित नो थायो, ते अंतर करण एक समय नो. इति ४ करण नो भावार्थ.
३००.तथा समकित पामै उपयोग शुद्ध समस्यो,ते