________________
(२२४) ॥ रत्नसार ॥ धमं थं केवल परमथं ॥ १ ॥) पांच मोटका जूठ ते सूक्ष्म ने बादर एवं १०, ते उपयोगे अणा उपयोगे एवं २० वसानु मृषावाद साधु न बोलै,पण श्रावक ने। वसानुं मृषावाद श्रावक थी पलै. इति अर्थ.
३ अथ अदत्ता दान अणु व्रत समस्त अदत्त विरमण साधु ने २० वसा. सूक्ष्म बादर भेदे थइ में वसा १०, सराज निग्रह निराज निग्रह थी ५,
आत्म निमित्त पर निमित्त थी २॥, वाचु तथा अण वाचुं वसा ११. अत्र गाथा-(सुहुम थूल मदिन्नदाणं निवराय दंडकारियं । राय ग्रह कारियं पुण दुविहं कहियं गुरु जिणेहं १ ॥ नविराहय निग्रह करं अप्पाणं पर भेयगं । भवेदुन्विहं दिन्नन्यदिन्न च परं भासियव्वं निउण बुद्धिहि ॥ २ ॥) अदत्त पांचथूल जीव अदत्त १, जिन अदत्त २. गुरु अदत्त ३, स्वामी अदत्त ४, सागारी अदत्त ५. ते सूक्ष्म ने बादर एवं दस, उपयोगै तथा अणा उपयोगै एवं २० गुणाई. इति.