________________
જે પોતાની જાતને પાપી માને છે એ ગમે તેટલી ડૂબકીઓ મારે તો પણ ઉજ્જ્વળ, નિર્મળ, કોમળ, સ્વચ્છ અને પવિત્ર નહિ બની શકે. જે કાળા ચશ્માં પહેરે એને આખું જગત કાળું દેખાય છે.
આજે પાપના, ભયના માર્યા સૌ મરી રહ્યા છે. તાવ આવે તો ટી.બી.નો વિચાર, ગળામાં દુ:ખે તો કૅન્સરનો વિચાર આવે.
જાગ્રત બનો, ચેતતા ભલે રહો પણ ભયભીત ન બનો. ભયને લીધે જિંદગીમાંથી આશા અને ઉત્સાહ ચાલ્યાં જાય છે અને જે કરવાનું છે એ જ રહી જાય છે.
સારામાં સારો માણસ નકારાત્મક વિચારોથી હતાશ બને છે. એ જ્યોતિષીને જન્મોત્રી બતાવે. જ્યોતિષી કહે કે ગ્રહદશા ખરાબ છે. પેલો નિરાશ થઈને આવીને બેસી જાય. પૂછો : કેમ ? તો કહે હમણાં કઈં જ નથી કરવું, ગ્રહો પ્રતિકૂળ છે. stars against છે.
પોતાની ઇચ્છાશક્તિ (Willpower) ગુમાવી દીધી, પોતનામાં શ્રદ્ધા હતી એ ગુમાવી દીધી ધીમે ધીમે ભયને લીધે, નિર્બળતાને લીધે એ અંદરથી ખવાતો જાય છે. જતાં જતાં દુનિયાને પણ એ ચેપ આપતો જાય છે. જે નિર્બળ છે એ માત્ર એ જ્યાં જાય ત્યાં ખુદ નિર્બળ નથી પણ આખા ઘરને, સમાજને, પ્રજાને નિર્બળ સ્થાન કે વેશને લીધે માણસોના નેતા બની ગયા છે. અંદર ખાલી છે. બહાર દેખાવ છે.
હું પાપી છું હું દુ:ખી છું મને ભય છે, આ રોગ ભયંકર છે, આ ચેપી રોગ છે.
હું એ યાદ આપવા માગું છે કે તું આનંદમય છો પણ તારા આનંદમય સ્વરૂપ ઉપર આવરણ છે. આનંદ તારામાં છે પણ તું જોતો નથી, કારણ કે તેં દુ:ખનો પછેડો ઓઢ્યો છે તારા મનમાં, તારા વિચારોમાં, તારી ભાવનાઓમાં સતત દુ:ખ અને દુ:ખનો પડછાયો છે.
માણસ જે જાતના વિચારો અંદર કરે છે તેવું ધીમેધીમે બહાર થઈ જાય છે. ચિત્રકારના મનમાં અંદર હબસીની વિચારરેખા હોય તો એના ચિત્રમાં હબસી સિવાય બીજું કાંઈ નહિ હોય. જે monalisaના વિચાર કરે છે એના ફલક ઉપર મોનાલિસાનું રહસ્યમય સાન્દર્ય અને સ્મિત આવ્યા વિના નહિ રહે. એમ જેના મનમાં દુ:ખનું જ ચિત્ર છે એ સુખી બને કેવી રીતે ? હજારો ડૉક્ટ૨ આવે, માનવશાસ્ત્રના નિષ્ણાતો આવે કે પછી ફિલસૂફો આવે પણ એ કહે કે હું પાપી, હું દુ:ખી છું તો ડૉક્ટર શું કરે ?
હા, કદાચ એને ઇંજેક્શન દઈને એ બેભાન કરી શકે એટલી વાર એ ભૂલી
Jain Education International
માનવતાનાં મૂલ્ય ૩૭
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
