________________
નથી કરતો.
તમે બેઠેલા હો, પગમાં ખાલી આવી જાય, ઊભા થવા પ્રયત્ન કરો પણ ઊભા ન થઈ શકો તો બાજુવાળો શું હાથ નથી આપતો ? એ જાણે છે કે તમે ઊભા થવા માગો છો એટલે હાથ આપે છે.
પણ તમે આરામથી બેઠા હો તો કોઈ આવીને નહિ કહે કે ચાલો તમને ઊભા કરું.
જે પોતે ઉપર આવવા માગતા હોય એમને જ અદૃશ્ય શક્તિ મદદ કરે છે, પણ પોતે જ ઊભા થવા નથી માગતા એમને દુનિયાની કોઈ શક્તિ કે વ્યક્તિ મદદ કરતી નથી.
જ્યારે ધ્યાનમાં બેસીએ છીએ, એકાગ્ર બનીને વિચાર કરીએ છીએ, આપણે વિશ્વબળને નિમંત્રીએ છીએ અને સ્વાગતથી બળ આવે છે.
ઈસપ ગુલામ હતો. એના માલિકને એક દિવસ વિચાર આવ્યો ? ગામમાં સાચો માણસ કોણ છે ? કોણ પોતાની જાતને મદદ કરવા માગે છે ?'
એ ગામના કૂવે એક સાંકડો રસ્તો જતો હતો. ત્યાં એણે રાત્રે ખાડો ખોઘવીને અંદર અશરફીની નાની થેલી મુકાવી અને એની ઉપર મોટો જબરજસ્ત પથરો મુકાવી દીધો. વહેલી સવારથી માલિક બાજુની હવેલીમાં બેઠો બેઠો બધાને જોયા કરે. પાણી ભરવા જતાં આવતાં સ્ત્રી-પુરુષો ઠોકર ખાય અને ગાળો દે અને બબડ્યા કરે : ૨સ્તા વચ્ચે કયા નાલાયકે આ પથરો નાખ્યો ? કોઈ વળી સારું દેખતો હોય તો બાજુમાં થઈને ચાલ્યો જાય. ઘણાએ ઠોકર ખાધી, ઘણા ગબડ્યા, કેટલાકે ગાળ દીધી, કેટલાક બાજુમાં થઈને ચાલ્યા ગયા.
એટલામાં ઈસપ પાણી ભરવા નીકળ્યો. એણે જોયું કે રસ્તામાં મોટો પથરો પડ્યો છે. થયું “કોકને વાગશે તો ?” વાસણ નીચે મૂકી પથરાને હલાવવા લાગ્યો. પથરો મોટો હતો. બાજુમાંથી જનારને એણે વિનવ્યા : “દોસ્ત ! જરા મદદ કરશો ? હાથ આપશો ?” કેમ ? અમે કાંઈ મફતમાં મજૂરી કરનારા છીએ ?” ઈસપે જોર કરી એક જોરદાર આંચકો માર્યો, ત્યાં તો પથરો ઊછળીને બાજુમાં જઈ પડ્યો. ખાડામાં જોયું તો અશરફીની થેલી. - ઈસપ હસી પડ્યો : “સારું થયું પેલો મદદે ન આવ્યો !'
એટલામાં એના માલિક આવ્યા : “ઈસપ, આ અશરફીઓ તારી છે, આજથી તું મારી ગુલામીમાંથી મુક્ત. આ ગામમાં માણસ કોણ છે તે જોવું
હતું.'
લોકો કેવા એદી છે ? પડી જવું કબૂલ છે, દુ:ખ સહન કરવું કબૂલ છે પણ કોઈને પુરુષાર્થ કરવો નથી. શ્રમ વિના સિદ્ધિ સંભવે ?
પ૪ કે માનવતાનાં મૂલ્ય
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
