________________ જૈન ઇતિહાસની ઝલક તેથી તે ઉદ્વિગ્ન હતા. એક વાર પોતાના મનની વાત આચાર્યદેવશ્રી વજસ્વામીજીને કરી. બન્ને પરસ્પરને પૂરક બને તો જરૂર કામ થાય ? એવું આચાર્ય ભગવંતે જણાવ્યું. તીર્થરક્ષા માટે આધ્યાત્મિક બળોની સાથે સાથે ધનના ભૌતિકબળની પણ જરૂરિયાત હતી. આચાર્યશ્રીના સૂચન મુજબ જાવડશાએ શત્રુંજયનો સંઘ કાઢ્યો. જે ઉપદ્રવો આવ્યા તે આચાર્યશ્રીએ ટાળ્યા. અને ભારે આપત્તિઓને પાર કરીને શત્રુંજય તીર્થને પવિત્ર કરીને તેની રક્ષા કરવામાં આવી. મિથ્યાદષ્ટિ બનેલા કપર્દી દેવને ભગાડી મૂકવામાં આવ્યો. [67] પુણ્યવંતી પળો કોઈ ચૂકશો નહિ ભરતચક્રીની રાજયપાટ પરંપરામાં સૂર્યયશા ચન્દ્રયશા વગેરે અનેક ધર્માત્મા રાજાઓ થઈ ગયા. તેઓ પરમાત્માના પરમ ભક્ત શ્રાવકો હતા. તેઓ દરેક આઠમ અને ચૌદસે પૌષધ કરતા. પૌષધના આગલા દિવસે રાજમાં પડહ વગાડીને જાહેર કરવામાં આવતું કે, “આવતી કાલે આઠમ (કે ચૌદસ)ની પર્વતિથિ છે. મહારાજા શ્રી પૌષધ-વ્રત કરવાના છે. સહુને આ વ્રત કરવા માટે ખાસ ભલામણ છે. જીવનમાં જડી જતી આવી પુણ્યવતી પળો કોઈ ચૂકશો નહિ.” [68] કુણિકનો અહંકાર અને છઠ્ઠી નારક કર્મોના ઉદયો ક્યારેક કેટલા ભયાનક થતા હોય છે ! જે કુણિકે પરમાત્મા મહાવીરદેવનું અતિ ઉત્કૃષ્ટ કક્ષાનું સામૈયું કર્યું હતું. તે જ કુણિક પ્રભુની પરમ ભક્ત ચેડા મહારાજા સામે યુદ્ધ ચડ્યો. તે બે યુદ્ધમાં એક કરોડ એંસી લાખ માણસોનો કચ્ચરઘાણ વળી ગયો. આ યુદ્ધમાં વિજય પામવા માટે એણે અધમ કક્ષાનાં પાપો પણ કર્યા. એણે કૂલવાલક નામના ઘોર તપસ્વી સાધુનું ગણિકા દ્વારા પતન કરાવ્યું અને મુનિસુવ્રત પ્રભુની ચમત્કારિક પ્રતિમાજીનો તૂપ નગરીમાંથી ઉખેડાવી નાખીને બહાર કઢાવી નાખ્યો. રે ! પ્રભુએ તેને છઠ્ઠી નારકમાં જનારો કહ્યો તો તેણે ગર્વમાં કહ્યું કે, મને સાતમી નારક કેમ ન મળે ? માત્ર છઠ્ઠી જ કેમ ?' ઉત્કૃષ્ટ સામૈયાની ધર્મક્રિયા કરનારાની પણ ચિત્તસ્થિતિ આવી હોઈ શકે ખરી ? દિલી શ્રમણ-સંસ્થાની મજબૂતી જે સમયમાં જૈનોની યતિસંસ્થા મજબૂત હતી તે સમયમાં તે સંસ્થાના બહાર પડેલા કેટલાક નીતિ-નિયમોમાં એક નિયમ એવો હતો કે જે ગામમાં જિનાલય ન હોય તે ગામમાં નામ સાથે “શ્રી” જોડી શકાય નહિ.
