________________ 88 જૈન ઇતિહાસની ઝલકો આ સૂરિજીને અજયપાળે જ્યારે ધગધગતી લોઢાની તપાવેલી પાટ ઉપર સૂઈ જવાનો આદેશ કર્યો. પિતાના ગુરુ-આચારભ્રષ્ટ બાલચંદ્રમુનિને આચાર્યપદવી ન આપવાના ગુરુના આદેશને શિરસાવંદ્ય રાખ્યો તે માટે.) ત્યારે તેઓ બોલ્યા હતા કે, “જગતને પ્રકાશ આપનારો સૂર્ય પણ આથમે છે માટે જે થવાનું હોય તે જ થાય છે.” રાજાએ પોતાની આજ્ઞા માનવા માટે સૂરિજીને ફરી ફરી કહ્યું ત્યારે સૂરિજીએ કહ્યું હતું કે, “હે રાજન ! સ્વતંત્ર એવો રસ્તાનો કૂતરો થવા માટે હું તૈયાર છું પરંતુ તારા જેવાને પરતન્ન થઈને તો હું ત્રણ લોકના નાયકનું પદ પણ ઇચ્છતો નથી.” [11] સાન્તનૂએ હવેલીનો બનાવેલો ઉપાશ્રય ચોર્યાસી હજાર સોનામહોર ખચીને તૈયાર કરાવેલા નવા વિશાળ પ્રસાદમાં સાન્ત– મંત્રી વાદિદેવસૂરિજીને લઈ ગયા. દરેક માળ ચડતા ગયા, પણ સૂરિજી સાવ મૌન રહ્યા. તેમની સાથે આવેલા આચાર્ય માણેકચંદ્રસૂરિજીએ તે મૌનનું કારણ જણાવતાં સાન્તનૂને કહ્યું કે, “તમારું ઘર આરંભ-સમારંભનું ઘર છે. તેની અનુમોદના અમારાથી ન થાય. હા..જો આ ઉપાશ્રય તરીકેનું મકાન હોત તો જુદી વાત હતી.” આ સાંભળીને તે જ ક્ષણે સાન્ત–મંત્રીએ તે મકાનને ઉપાશ્રય તરીકે જાહેર કરી દીધું. [102] સાન્તનૂની સિદ્ધરાજ પ્રત્યેની વફાદારી મંત્રીશ્વર સાન્ત– સિદ્ધરાજ સિવાયના કોઈ પણ રાજાને માથું નમાવતા નહિ. એકદા રાજાથી બોલાચાલી થઈ એટલે રિસાઈને માળવા ચાલ્યા ગયા; પરંતુ ત્યાંના રાજાને માથું તો ન જ નમાવ્યું. આ વાતની સિદ્ધરાજને ખબર પડતાં તેને સાન્તનૂ માટે ખૂબ જ માન પેદા થયું. તેણે સામે ચડીને સાન્તનૂને પાછા બોલાવી લીધા. મેવાડ અને માળવાની સરહદ ઉપર આવેલા આહડ ગામે અનશન કરીને મંત્રીશ્વર સ્વર્ગે ગયા. [103] કુમારપાળના છન્તુ દોષ એક વાર કુમારપાળે મંત્રીશ્વર આલિગને કહ્યું, “મારા માટે તમારે જે કડવું-મીઠું કહેવું હોય તે કહો.” આલિગે કહ્યું, “સિદ્ધરાજમાં છત્રુ ગુણ છે પણ બે દોષ છે. તમારામાં છે જ ગુણ છે પણ છ દે છે!'
