________________ 178 જૈન ઇતિહાસની ઝલકો તેનું સશક્ત શરીર જોઈને કારભારીએ તેને પથ્થર ફોડવાના અને ઊંચકીને મૂકી જવાના કામમાં રોક્યો. એક દિવસ તોડેલ મોટા મોટા પથ્થરોને ઊંચકીને તે કિલ્લા તરફ મોટાં ડગ ભરતો ઝપાટાબંધ જઈ રહ્યો હતો, તે જ વખતે કામકાજ જોવા માટે રાજા ઘોડા ઉપર સવાર થઈને સામેથી આવી રહ્યા હતા. તેમણે આ પહેલવાનને જોઈને વિચાર્યું કે, “આ માણસ એકલો જ પંદર માણસનું કામ કરી દે તેવો લાગે છે. કેટલો બધો ભાર ઊંચક્યો છે ! કેટલી બધી ઝડપ છે !" એના કામનો વેગ જરાય ઓછો ન થઈ જાય તે માટે રાજાએ તાબડતોડ હુકમ કરીને પહેલવાનના ખાતર આવવા-જવાનો સાવ સ્વતંત્ર રસ્તો નક્કી કરી આપ્યો. રાજાએ પહેલવાનને કહ્યું, “તારે આ જ રસ્તા ઉપર જવું અને આવવું આ રીતે કોઈ પણ માણસ તને ભટકાશે નહિ તેવી વ્યવસ્થા મેં કરી છે. આથી તું એકધારી તીવ્ર ગતિથી માલની હેરફેર કરી શકીશ જો કદાચ કોઈ માણસ તારા જ માટે ખાસ નક્કી કરેલા આ માર્ગ ઉપર આવી ચડે તો જરાય વિલંબ કર્યા વિના તેને ધક્કો મારીને બાજુ ઉપર ફેંકી દેજે, પણ તેની ખાતર તું લગીરે થોભી જતો નહિ.” રાજાનો હુકમ તમામ મજૂરોએ જાણ્યો. પહેલવાનના માર્ગે ભૂલથી પણ ન જવાય તેની બધા મજૂરો ભારે કાળજી રાખવા લાગ્યા. આ વ્યવસ્થાથી પહેલવાનનો કામ કરવાનો વેગ ખૂબ વધી ગયો. રાજાને પણ તેથી ખૂબ સંતોષ થયો. એક દિવસની વાત છે. માથે અને ખભે મળીને પહેલવાન મોટા દૈત પાંચ પથ્થર ઊંચકીને ભારે વેગથી પોતાના માર્ગ ઉપર આગળ ધસમસી રહ્યો હતો. પણ તે જ વખતે કોઈ જૈન મુનિ તેની સામેની બાજુથી પહેલવાનના માર્ગેથી આવવા લાગ્યા. આસપાસના મજૂરો વગેરેએ આ જોયું અને સહુને લાગ્યું કે રાજાના હુકમ મુજબ પહેલવાન પેલા સાધુને ધક્કો મારીને પછાડી નાંખશે. પણ આશ્ચર્ય ! જૈન સાધુ નજદીકમાં આવ્યા કે તરત પહેલવાને પાંચ પાષાણો બાજુ ઉપર મૂકી દીધા અને તેમને વંદના કરી. પોતે ખસી જઈને રસ્તો કરી આપ્યો અને આગળ પધારવાની વિનંતી કરી. મુનિરાજ એ જ માર્ગે આગળ વધ્યા. આ જોઈને કોક ઈર્ષાળુએ રાજાને વાત કરી. રાજાએ પહેલવાનને બોલાવીને પૂછ્યું, “પેલા સાધુને ધક્કો મારીને બાજુ ઉપર હડસેલી મૂકવાના
