________________ 108 જૈન ઇતિહાસની ઝલકો સાર્થને લૂંટ્યો. આથી ઉશ્કેરાયેલો ધનદત્ત માલવપતિ પાસેથી ચુનંદા સૈનિકોને લઈને રાત્રિના સમયે જયતાકની પલ્લી ઉપર ત્રાટક્યો. તે વખતે જયતાક તેના સાગ્રીતો સાથે સુરાપાન કરીને ઉન્માદમાં પડ્યો હતો. અચાનક થયેલા હુમલા સામે તેઓ લડી ન શકતાં નાસભાગ કરવા લાગ્યા. જયતાક ગુપ્ત રસ્તેથી ભાગી છૂટ્યો. પણ તેની સગર્ભા પત્ની ધનદત્તના હાથમાં સપડાઈ ગઈ. જયતાક ઉપરનું વેર તેની પત્ની પર વાળવા માટે તેને ધનદત્તે ચોટલાથી ઊંચકીને પથ્થરની તીક્ષ્ણ ધાર સાથે જોરજોરથી અફાળીને મારી નાખી. તેનો ગર્ભ પણ છુંદાઈને ખતમ થઈ ગયો. ધનદત્તે હૈયામાં ભભૂકેલી વેરની કારમી આગને આવી ઘાતકી રીતે શાંત કરી. કોઈ સાગ્રીતે આ બધા સમાચાર જયતાકને આપતાં તેને કારમો આઘાત લાગ્યો. એ સ્ત્રી તેની પ્રાણેશ્વરી હતી, એ ભાવિ સંતાન માટે તેઓ રોજ નિત્ય નવા વિચારો કરતા હતા. આઘાતની તીવ્ર વ્યથા સાથે વનમાર્ગે આગળ વધતા જયતાકને સામેથી શિષ્યો સાથે ચાલ્યા આવતાં જૈનાચાર્ય યશોભદ્રસૂરિજી મળ્યા. તેમની પાસે તેણે મન ખોલી નાખ્યું. ખૂબ રડ્યો. સૂરિજીએ આશ્વાસન દઈને ધર્મબોધ આપ્યો. તેને અચૌર્યની પ્રતિજ્ઞા આપી. બેય વિરુદ્ધ દિશામાં જવા માટે જુદા પડ્યા. આ બાજુ ધનદત્ત સાર્થવાહ ઉપર તેની ક્રૂરતા અને યુદ્ધકીય અનીતિમત્તાને જાણીને માલવપતિ ક્રોધે ભરાયા. તેને દેશનિકાલ કર્યો. વનમાં તાપસ બનીને ધનદ શેષ જીવન પૂરું કર્યું. હા...એ ધનદત્ત મરીને સિદ્ધરાજ જયસિંહ થયો. જયતાક આગળ વધીને એકશિલા નગરીએ પહોંચ્યો. ત્યાં ઓઢર નામના દયાળુ ગૃહસ્થ તેને નોકર તરીકે ઘેર રાખ્યો. ' સૂરિજીના સત્સંગે જયતાક શાંત થઈ ગયો હતો. પત્નીના કરૂણ મોતથી પડેલા આઘાતના ઘા રૂઝાયા હતાં. સારા માણસ તરીકેનું જીવન તે જીવી રહ્યો હતો. એકદા એ જ સુરિજી એ નગરીના ઉદ્યાને પધાર્યા. જયતાક અને તેના શેઠ ઓઢરે તેમની સેવા કરી; ધર્મશ્રવણ કર્યું. પ્રતિબદ્ધ થયેલા ઓઢરને જિનાલયનું નિર્માણ કરવાને બોધ આપીને સૂરિજીએ કેટલાક દિવસો બાદ વિહાર કર્યો. ઓઢરે જિનાલય બનાવ્યું એટલું જ નહિ પણ બન્ને શેઠ અને નોકરી ભગવાનની યથાશક્તિ ભક્તિ કરવા લાગ્યા.
