________________ જૈન ઇતિહાસની ઝલકો 167 શિયાળાના દિવસો આવ્યા અને કામ ધીમું પડી ગયું. અનુપમાએ સલાટો પાસેથી ઠંડીનું કારણ જાણી લીધું. તેણે વિચાર્યું કે, “આયુષ્યનો અને લક્ષ્મીનો શો ભરોસો ? બેય ચંચળ... આ રીતે ધીમું કામ ચાલશે તો ક્યારે પૂરું થશે !" બીજા દિવસથી રાતના અને દિવસના જુદા જુદા મજૂરો કરી દેવામાં આવ્યા. તાપણાંનો પ્રબંધ કરી દેવામાં આવ્યો. અનુપમાદેવી જાતે સલાટોના આરોગ્યની અને ઉત્તમ ભોજનની કાળજી રાખતાં હતાં. તે કારીગરોની “મા” બની ગયાં હતાં. મજૂરી ઉપરાંત પુષ્કળ ધન આપતાં પાછાં પડતાં ન હતાં. માટે તો એક સલાટે પણ ત્યાં પોતાના દ્રવ્ય જિનાલય બાંધ્યું છે ને ! [29] ચન્દ્રયશા રાજાની પ્રતિજ્ઞાચુસ્તતા વિનીતાનગરીના ચક્રવર્તી રાજા ભરત.. તેમના પુત્ર ચન્દ્રયશા... ભારે ધર્મચુસ્ત. પ્રતિજ્ઞાપાલનમાં ખૂબ કટ્ટર.. પ્રાણાને ય પ્રતિજ્ઞાભંગ ન કરે. એક વખત ખરેખર તેવી જ કસોટી થઈ. તેમને દર ચતુર્દશીના પૌષધનું વ્રત હતું. એ મુજબ એક વાર તેઓ પોતાની પૌષધશાળામાં ધ્યાનસ્થ મુદ્રામાં હતા. તે વખતે દેવોના રાજ ઇન્દ્ર દેવસભામાં બેસીને નૃત્ય જોતો હતો. તેમાં તેણે ભરતક્ષેત્ર ઉપર અવધિજ્ઞાનનો ઉપયોગ મૂક્યો. તેણે ધ્યાનમાં એકાકાર બની ગયેલા ચન્દ્રયશાની મુખાકૃતિ જોઈને ડોકું ધુણાવ્યું. “અહા ! કેવા ધર્માત્માઓ ! અને અમે કેવા પામર ભોગલંપટો !" એનું. મન બોલી ઊઠ્યું. ઈન્દ્રની ઉદાસ મુખમુદ્રા જોઈને ઉર્વશી અને રંભાએ નૃત્ય અટકાવી દીધું. તેમની પાસે જઈને ઉદાસીનતાનું કારણ પૂછતાં ઇન્દ્ર સઘળી વાત કરીને છેવટે કહ્યું કે, “ચન્દ્રયશાની પૌષધની પ્રતિજ્ઞાને તોડવા જગતની કોઈ શક્તિ સમર્થ નથી.” આ સાંભળીને બન્ને નર્તકીઓ મનમાં હતી. તેમણે ચન્દ્રયશાને પ્રતિજ્ઞાથી ચલિત કરવાનો નિર્ણય કર્યો. શ્રાવિકાઓનુંરૂપ લઈને બન્ને વિનીતાનગરીના શુક્રાવતાર પ્રાસાદમાં પ્રભુજીની સમક્ષ ચૈત્યવન્દન કરવા લાગી. તેમના અદ્ભુત કંઠથી, ત્યાં જ પૂજા કરવા આવેલો ચન્દ્રયશા આકર્ષાયો. તેણે ભાન ખોયું. સહવર્તી મસ્ત્રીએ રાજાનો ભાવ જાણી લઈને મંદિરની બહાર નીકળતાં શ્રાવિકાઓને જાતિ કુલ પૂછી લીધાં. બન્ને વિદ્યાધરીઓ છે અને યોગ્ય પતિની શોધમાં નીકળી છે. પતિ તેને જ કરવો છે જો કાયમ તેમના કહ્યામાં-કબજામાં
