________________ 135 જૈન ઇતિહાસની ઝલકો આવી પહોંચ્યા. કુમારે સૂરિજીને દર્શન કરવા માટે મંદિરમાં પધારવાની વિનંતી કરી. સૂરિજીએ કહ્યું, “એમાં વિનંતી શું? એ માટે તો અમે અહીં આવ્યા છીએ.” મંદિરે જઈને ઊંચા સ્વરે સ્તુતિ કરતાં કહ્યું કે, “જે સર્વથા વીતરાગ થઈ ગયા હોય તેને મારા નમસ્કાર છે. પછી તે નામથી બ્રહ્મા હોય, વિષ્ણુ હોય, મહાદેવ હોય કે જિન હોય.” भानबीजांकुरजनना रागाद्याः क्षयमुपागता यस्य / __ ब्रह्मा वा विष्णुर्वा हरो जिनो वा नमस्तस्मै // આ રીતે વીતરાગ પરમાત્માની સ્તુતિ કરી. કુમારપાળને સૂરિજી માટે અતિશય બહુમાન પેદા થયું. પછી બંને ગભારામાં ગયા. તે વખતે કુમારપાળે સૂરિજીને પૂછ્યું કે, “મહાદેવ સમો કોઈ દેવ નથી, તમારા જેવા કોઈ ગુરુ નથી. અને મારા જેવો કોઈ તત્ત્વનો અર્થ નથી. હવે અહીં જ્યારે આવો ત્રિવેણી સંગમ થયો છે ત્યારે ઘણાબધા ધર્મોમાં સત્ય ધર્મ કયો ? તે આપની પાસેથી જાણવાની મારી ઇચ્છા છે. આપ જેવા ગુરુ મળ્યા પછી આવો સંશય શા માટે રહે ?" સૂરિજીએ કહ્યું, “આ સંશયનું નિવારણ ખુદ મહાદેવજી જ કરશે. હું હમણાં જ તેમને મંત્રબળથી પ્રગટ કરું છું. તે વખતે તમારે શ્રેષ્ઠ કપૂર તેમની સામે નાંખતા જવું.” એમ કરતાં એકાએક સૂર્યથી પણ જોરદાર તેજવર્તુળ પ્રગટ્યું. તેમાંથી સાક્ષાત મહાદેવ પ્રગટ્યા. કુમારપાળે પોતાનો સંશય પૂક્યો. ત્યારે મહાદેવજીએ કહ્યું કે, “તારે આ ગુરુને જ ભજવા. એ મૂર્તિમાન પરબ્રહ્મ છે, ચારિત્ર શિરોમણિ છે, તત્ત્વજ્ઞ છે. તું આ પ્રમાણે કરીશ તો તારું કલ્યાણ થઈ જશે.” આમ કહીને મહાદેવજી અન્તર્ધાન થયા. આ ઘટનાથી આશ્ચર્યમુગ્ધ થયેલા કુમારપાળે સૂરિજીને કહ્યું, “રે ! આપ જ મારા ઈશ્વર છો; આપ જ પરબ્રહ્મસ્વરૂપ છો; આપને તો મહાદેવજી પણ વશ છે. આપે મને જીવનદાન આપીને મારો આ લોક સુધાર્યો, હવે શુદ્ધ ધર્મનું દાન કરીને મારો પરલોક સુધારી આપો.” કહેવા માટેની આ સુંદર તક છે એમ જાણીને સૂરિજીએ કુમારપાળને કહ્યું, “તો છોડેલા મદ્ય-માંસ કાયમ માટે છોડી દો.” એ જ વખતે કુમારપાળે તેના ત્યાગની પ્રતિજ્ઞા કરી. આ પછી ધીમે
