________________ येषां भ्रूभङ्गमात्रेण, भज्यन्ते पर्वता अपि। तैरहो कर्मवैषम्ये, भूपैभिक्षाऽपि नाऽऽप्यते // 2 // सोचो अहो क्या कर्म गति अति विषम है इसकी दशा। रे जीव ! तुमको क्यों चढ़े फिर मान धन सत्ता नशा॥ जिस भूप के भ्रू मात्र हिलने से गिरे पर्वत बढ़े। वैषम्य हो जब कर्म का तब भीख मांगे वे खड़े॥2॥ जिनकी भृकुटी चढ़ने मात्र से पर्वत भी टूट जाते हैं, ऐसे बलवान् राजा भी जब कर्म की विषमता होने पर भीख मांगने पर मजबूर हो जाते हैं उन्हें भीख भी नहीं मिलती। ये कैसा आश्चर्य है ? In this karma generated world no one is exempted from its effects. Even an emperor whose very raising of an eyebrow can cause mountains to crumble, could be reduced to begging for alms and still not get it, why then in the world does one allow wealth, power and recognition go to ones head ? - {162}