________________
પ્રથમ રામદેવજીની જગ્યા જોવા ગયા હતા. રાત્રિ સભામાં મહારાજશ્રીએ કહ્યું કે આજે રામનવમીનો દિવસ છે, મારી અને તમારી રામરાજયની ઝમ્બના છે. પણ અત્યારે કેટલી બધી વિટંબણા છે ? આપણો પંથ લાંબો છે. એવે વખતે રાજ્યની અને પ્રજાની, સેવકોની અને અમલદારોની શી થી ફરજો છે, એ બધું વિચારવાનો અવસર છે.
ગોસ્વામીજી કહે છે જ્યારે વેદો ધર્મગુરુઓ અને પ્રધાનો એ ત્રણેય કાં તો લાલચને વશ થાય, અથવા ભીતિને વશ થાય તો ત્રણેય વસ્તુનો નાશ થાય. ડૉક્ટર, વૈદ્ય દર્દીને ભાવતું આપે અને કહે તમે ખાતા હો તે આજો. જરા દાબીને ખાજો, મારી દવા એવી છે કે કદાચ વધુ ખાશો તોપણ હજમ થઈ જશે. માત્ર તમારે પૈસા આપવાના રહેશે. આમ કરે તો ડોક્ટર ઊંચે તો ના જાય પણ પ્રજાનો નાશ થાય, દ્રોહ થાય. એવી જ રીતે પ્રધાન જે રાજા અને પ્રજા વચ્ચેનું એક અંગ છે તે વફાદાર ના રહે તો રાજ્યતંત્ર શુદ્ધ રીતે ચલાવી શકે નહીં. પણ આ બેથી બહુ નુકસાન ન થાય, પણ ધર્મગુરુ ધર્મ ચૂકે તો આખા રાષ્ટ્રનો, રાષ્ટ્રની સંસ્કૃતિનો પણ વિનાશ થઈ જાય છે.
હું ગામડામાં પૂછું છું કે તમારે રામરાજ્ય જોઈએ છે કે રાવણ રાજ્ય જોઈએ ? પાંચ હજાર પહેલાંની આ વાત છે એટલે આજનું રામરાજ્ય નવા સ્વરૂપે વિચારવું પડશે. પહેલાં યથા રાજા તથા પ્રજા હતું. હવે “યથા પ્રજા તથા રાજા' થવાનું છે, તમોને મતાધિકાર આપ્યા તેનો ઉપયોગ લાગવગ, જ્ઞાતિ, કોમ કે ધર્મને સામે રાખીને કરશો, ગુણવાનને નહીં ઓળખો તો રાજ્યમાં જે આવશે તે તમારો પડછાયો જ હશે. એટલે પહેલાં પ્રજાએ સુધરવું પડશે. એને માટે સંગઠિત પ્રયત્ન કરવો જોઈએ.
રવિશંકર દાદા અહીં મળવા આવ્યા હતા, એક વખત ભંગીવાસની મુલાકાત લીધી હતી. બધા સુખી દેખાય છે. મકાનો પણ સવર્ણોને ચઢી જાય તેવાં પાકાં મકાનો છે. તપાસપ્રધાને જયારે આ વાતની મુલાકાત લીધી ત્યારે અભિપ્રાય આપેલો કે આવી ગોઠવણી મારે ત્યાંય નથી.
બીજે દિવસે નવ વાગ્યે જિલ્લા સમિતિના આશ્રયે કાર્યકરોની મિટિંગ રાખી હતી. મુખ્ય ચર્ચા કંટ્રોલ અંગે થઈ, બીજી વાત સમિતિનો કોઈ સાધુતાની પગદંડી
