________________
આ બાજુથી વાળ ખેંચતો આવે, બીજો બીજી બાજુથી, માથું આખું ખેંચી નાખ્યું. ઘેર આવ્યો. માસી તો મને જોઈને રડવા લાગી. આ શું કર્યું ? શું માથે લગાવું ? મેં કહ્યું : સૂંઠ લગાવો ખરી રીતે સુખડ લગાવવી જોઈએ. કર્મ ખપાવવા માટે તાપ, ટાઢ બધું સહન કરતો.
દીક્ષા લીધા પછી પણ વ્રતો કરતો. નદી કિનારે જઈને તાપમાં લાંબો થઈને સૂઈ જતો. એક વાર ગુરુએ કહ્યું, આમ તપસ્યાથી કંઈ દહાડો નહિ વળે. જ્ઞાન થવું જોઈએ. વિના જ્ઞાને વૈરાગ્ય ટકતું નથી. એ વાત સમજાતાં અભ્યાસ શરૂ કર્યો. સંગીતનો શોખ બહુ, રાગ સુંદર, આખા નાટકનાં નાટક મોઢે, પણ હવે તો એ ગવાય નહિ. એટલે એ જ રાગનાં બીજા બનાવ્યાં. લોકોને પણ બહુ ગમે. નિશાળમાં પરીક્ષા વખતે કોઈ સાહેબ આવે, તો પણ મને બોલાવે. ગાયન પણ હાથે બનાવતો પીંગલ બીંગલ કંઈ ન જાણું.
સં. ૧૯૫૮માં જામનગરનું ચોમાસું કર્યું. ત્યાં સંસ્કૃતનો અભ્યાસ કર્યો. થોડું ઉર્દૂ શીખ્યો. ત્યાંથી મોરબી આવ્યો. અહીં કોન્ફરન્સ ભરવા, એક ભાઈએ સૂચન કર્યું. તેને હા પાડી. ત્યાંથી વિહાર કરી જેતપુર આવ્યો. ગુરુને કહ્યું, કોઈ એવો મંત્ર આપો કે મને વિદ્યા જલદી ચડે. ગુરુએ સરસ્વતીનો મંત્ર આપ્યો. ત્રણ દિવસ સુધી એક આસને બેસી રહ્યો. પગ ઝલાઈ ગયા. દવા લાવ્યો. ચોળવાની આપી ને પીવાની આપી. પણ ભૂલથી ચોળવાની પી ગયો. ઝેરી હતી એટલે અગન ઊઠી.
મેં ગુરુને કહ્યું, આમ બન્યું છે. હવે જવાનો છું. ડૉક્ટર આવ્યો દવા આપી કુંડી પાણી ઊલટી દ્વારા કાડ્યું. - ભગવાન મહાવીરનો અમારામાં જય થાય. અમારામાં શૈતાનનો જય છે. પ્રકૃત્તિનો જય છે, એને આધીન અમે થઈ ગયા છીએ. કોઈ પણ કામ કે ધર્મ કરતાં હોઈએ તો એ સાથે ને સાથે હોય છે. એટલે આપણે ઇચ્છીએ છીએ કે ભગવાન આપનો જય થાઓ. પણ પ્રકૃતિ અને શેતાનનો જય થાય છે. તેમાંથી દૂર થઈ આપણો વિજય અમારા અંતરમાં થાઓ, અને દુષ્ટ તત્ત્વોનો પરાજય થાઓ. એટલે જ વારંવાર ધૂનમાં બોલીએ છીએ. તમારો દીવડો અમારા અંતરમાં જલતો જ રહે. એ ઝાંખો ના પડે. દૈવી અને આસુરી તત્ત્વનું યુદ્ધ ચાલતું જ હોય છે. દૈવી તત્ત્વોનો ૧૦૨
સાધુતાની પગદંડી
