________________
જોતો નથી. આથી મેં શ્રી મોરારજીભાઈને વારંવાર લખ્યું છે. હું તેમનો ચાલુ કાર્યબોજ જાણું છું, તેમણે પોતાની મર્યાદા આંકી છે, તે મર્યાદામાં પૂરો રસ લીધો છે, તેય હું જાણું છું, અને છતાં આ કાર્યમાં તેમને વધુ ખેંચવાની લાલચ રોકી શકતો નથી. શ્રી કાનજીભાઈ અને તેઓ આજે લે છે, તે કરતાં જરાક વધુ પડતો રસ આ એક જ પ્રશ્ન પરત્વે લે, તો એક એક કૉંગ્રેસી ભાઈ બહેન આળસ મરડવાનીય વાટ જોયા વિના ચૂંટણી ઝૂંબેશ કરતાં અનેક ગણી હૃદય ધગશથી લાગી જાય એવી આશાથી આ લખું છું. છેલ્લે તો ‘નિર્બલ કે બલ રામ‘ એ જ સાચું છે. એથી પરમકૃપાળુ પરમાત્માને પ્રાર્થીને વિરમું છું કે તે બૃહદ્ ગુજરાતના એક એક ભૂમિધારકને હૈયે સ્પર્શીને માર્ચ માસના અંત પહેલાં સવાલાખ એકર કરતાંય વધુ ઢગલો કરી આપે ! બિહાર અને યુ. પી. વરસ્યાં છે, તે કરતાંય બૃહદ ગુજરાત સારી પેઠે વધુ વરસે ! (વિશ્વવાત્સલ્ય : ૧૬-૨-૧૯૫૪)
‘સંતબાલ’
મહાગુજરાતની અગ્નિપરીક્ષા
મારી દૃષ્ટિએ આજે મહાગુજરાતની મહાન અગ્નિપરીક્ષા ચાલી રહી છે. એ અગ્નિપરીક્ષામાંથી પસાર થઈ શકશે કે કેમ, તે આજનો મહાપ્રશ્ન બની ગયો છે. રાષ્ટ્રના ભૂદાનયજ્ઞમાં એણે સવાલાખ એકર જમીન આપવાનો પહેલા તબક્કામાં સંકલ્પ કર્યો. એમાં પંચોતેર હજાર એકર જમીન ગુજરાતે કરી આપવાની અને પચાસ હજાર એકર જમીન સૌરાષ્ટ્ર કચ્છ કરી આપવાની છે. ખસ ગામે આ સંકલ્પનો વિચાર મને સ્ફુરેલો અને ત્યાં જ મારી સાક્ષીમાં ગુજરાત ભૂમિદાન સમિતિએ ગુજરાત પૂરતો પંચોતેર હજાર એકરનો દૃઢસંકલ્પ કર્યો. એ જ રીતે કચ્છ સૌરાષ્ટ્રની ભૂદાન સમિતિએ પચાસહજાર એકર ભૂદાન ભેળું કરવાનું નક્કી કરી નાખ્યું.
મારા મનમાં બે વર્ષે આ સંકલ્પ પૂરો કરવાની વાત હતી. એ મુદતને તો હજુ ખાસા ચાર માસ પડ્યા છે, પણ સમગ્ર દેશે માર્ચના અંતમાં સંકલ્પ પાર પાડવાનું ઠરાવ્યું, એ દૃષ્ટિએ આ લખાણ ‘વિ.વા.'માં સાધુતાની પગદંડી
૨૦૦
