________________
મહારાજશ્રીએ સાચું સુખ કેમ મળે ? તે સમજાવ્યું હતું. સભામાં ૧૪ વીઘા ભૂદાન મળ્યું. તા. ૪-૫-૧૫૩ : મેખડી
સામરડાથી નીકળી મેખડી આવ્યા. અંતર પાંચ માઈલ હશે. ઉતારો નિશાળમાં રાખ્યો હતો. ગામે વાજતે ગાજતે સ્વાગત કર્યું. જયાબહેન શાહ અહીં આવ્યાં હતાં. સભામાં ૫૪ વીઘા ભૂદાન મળ્યું. તા. ૫-૫-૧૯૫૩ : હાજક
મેખાડીથી નીકળી હાજક આવ્યા. અંતર બે માઈલ હશે. અહીં સભામાં ૬૬ વીઘા ભૂદાન થયું. પણ તે બીજી ભાવનાથી થયું. લોકોની પજવણીથી એ ભાઈઓ ખેડી શકતા નહિ એટલે ભૂદાનમાં આપી દીધી. તા. ૬-૫-૧૫૩ : દીવાસા
હાજકથી નીકળી દીવાસા આવ્યા. અંતર ચાર માઈલ હશે. ઉતારો નિશાળમાં રાખ્યો હતો. ગામ તથા બાળકોએ સ્વાગત કર્યું. અહીં ૧૨ વીઘા ભૂદાન મળ્યું. તા. ૫-૧૯૫૩ શીલ
દીવાસાથી નીકળી શીલ આવ્યા. અંતર અઢી માઈલ હશે. કાસમભાઈ કાસમશા દર્દ અને રામભાઈ પાઠક અમારી સાથે હતા. અહીં ભૂદાન ના મળ્યું પણ કાસમભાઈનાં પત્નીએ પોતાનું ઘરેણું ભૂદાનમાં અર્પણ કર્યું. તા. ૦૫-૧૫૩ : લોએજ
દીવાસાથી નીકળી શીલ રોકાઈને લોએજ આવ્યા. અંતર પાંચ માઈલ હશે. ઉતારો નિશાળમાં રાખ્યો હતો.
આ ગામમાં શ્રીજીમહારાજે નવ મહિના રહી ઉપદેશ આપેલો. પ્રથમ વાવ ઉપર બેઠેલા એ પથ્થર આજે મંદિરમાં રાખ્યો છે. મુક્તાનંદ મહારાજનો મેળાપ અહીં થયેલો. ભૂદાન ૧૧ાા વીઘા થયું. તા. ૮,૯-૫-૧૫૩
લોએજથી થોડા વખત દહેજ ગામે રોકાઈને માંગરોળ આવ્યા. અંતર પાંચ માઈલ હશે. લોકોએ બહુ દૂર સુધી આવી સ્વાગત કર્યું. ઉતારો સાધુતાની પગદંડી
૧૫૯
