________________
પણ શું થાય ?હિરજનોએ કહ્યું, બાપુ, અમારે આપનાં દર્શન કરવાં હતાં, તે થઈ ગયાં, અમે જઈએ છીએ, આપ શું કામ પલળો છો ? મહારાજે કહ્યું : હવે જવાય જ નહિ, આ તો સિદ્ધાંતનો સવાલ છે. આ દરમ્યાન એક ભાઈ મકાનવાળાના સગા બચુભાઈને ખબર આપવા ગયા, પ્રાર્થનાનો વખત થતો હતો. લોકો આવવા લાગ્યા હતા. આ જોઈ બધાને દુઃખ થતું હતું એટલામાં બચુભાઈ આવી ગયા, અને બધા મેડા ઉપર આવ્યા. હિરજનો પણ આવ્યા. તેના છોકરાને ઠપકો આપ્યો, બચુભાઈએ મહારાજશ્રીની અને હિરજનની માફી માગી. તેમણે કહ્યું, હું જવાબદાર એટલે મારી ભૂલ કહેવાય, છોકરાનો બાપ તો ઘેંસ જેવો થઈ ગયો, એમણે નોકરી જવાની બીક લાગી, અમે કહ્યું, અમારા મનમાં એવું કંઈ નથી, પણ છોકરાને ઠપકો આપવો જોઈએ. ફરી આવું ન કરે.
ખેડૂત મંડળના કાર્યો અંગે અંબુભાઈ, ફુલજીભાઈ અને દાનુભાઈ અઠવાડિયું રહી ગયા. સારી વાતો થઈ.
મહારાજશ્રીના સાધુવેશ સંબંધી નાનચંદ્રજી મહારાજે એક નિવેદન બહાર પાડ્યું હતું. તેમાં કેટલીક ગેરસમજ હતી, તેની ચોખવટ કરવા મણિભાઈ, છોટુભાઈ અને બચુભાઈ ગોલિયા વાંકાનેર મહારાજને મળી આવ્યા નિવેદન બહાર પાડવામાં એક નજીકની વ્યક્તિએ વધારે ભાગ ભજવ્યો હોય એમ લાગ્યું અને મહારાજશ્રીના ગુરુદેવ સમાજની ટીકાથી ડરતા હોય એમ લાગ્યું.
તા. ૪-૯-૫૩ ના રોજ ગાંધીજયંતી અંગે ધર્મશાળામાં રહ્યા, સાંજે ધર્મશાળાના ચોગાનમાં જાહેરસભા થઈ, પ્રાર્થના પ્રવચન બાદ પ્રીતિ ભોજન રાખ્યું હતું. તેમાં લગભગ ૧૫૦૦ ભાઈ-બહેનો એ ભાગ લીધો હતો. હિરજનો સવર્ણો, મુસલમાનો વગેરે કોઈ જાતના ભેદભાવ સિવાય સાથે જમ્યાં.
તા. ૪-૯-૫૩ના રોજ ગોહિલવાડ જિલ્લાનાં શિક્ષિત હરિજનોનું એક સંમેલન મહારાજશ્રીની હાજરીમાં ભરાઈ ગઈ, ચર્ચા સાભળ્યાં પછી યોગ્ય માર્ગદર્શન આપ્યું, અને ગોહિલવાડ હરિજન સેવામંડળની સ્થાપના કરી. તા. ૧૬-૯-૫૩
આજે જીવરાજ મહેતા મહારાજશ્રીને મળવા આવ્યાં હતા, અઢી કલાક ચર્ચા થઈ. ખાસ તો વેચાણવેરા અંગે ચર્ચાઓ કરી.
સાધુતાની પગદંડી
૧૮૭
