________________
તા. ૧૨-૨-૧૯૫૩
મીતાણાથી નીકળી સાંજના ટોળ આવ્યા. અંતર સાત માઈલ હશે. ઉતારો ચોરામાં રાખ્યો હતો. આ ગામ મહારાજશ્રીની જન્મભૂમિ છે. એમની માલિકીનું મકાન આજે તો નથી, પણ બીજાએ હરાજીમાં રાખ્યું છે. મહારાજશ્રી જે હનુમાન મંદિર જતા તે દહેરી ઊભી છે. મહારાજશ્રીનાં માતુશ્રીએ જે ઓટો બંધાવેલ હતો તે પણ હયાત છે. તેમાંથી કોઈ કોઈ પથ્થર નીકળી ગયા છે. * તા. ૧૩, ૧૪-૨-૧૯૫૩ : ટંકારા
ટોળથી નીકળી ટંકારા આવ્યા. અંતર સાડાચાર માઈલ હશે ઉતારો સ્થાનકવાસી જૈન પાઠશાળામાં રાખ્યો હતો. ગામ લોકોએ સ્વાગત કર્યું.
રાત્રીસભા સારી થઈ. બીજે દિવસે ૮-૩૦ થી ૯-૩૦ જાહેર પ્રવચન રાખ્યું હતું.
અહીં આર્યસમાજના સ્થાપક સ્વામી દયાનંદ સરસ્વતીનું જન્મસ્થાન છે. એટલે પ્રખ્યાત સ્થળ ગણાય છે. તા. ૧૫-૨-૧૯૫૩ : વિરપુર
ટંકારાથી નીકળી વિરપુર આવ્યા. અંતર સાત માઈલ હશે. ઉતારો ઉપાશ્રયમાં રાખ્યો હતો. અહીંના ખેડૂતો ઠીક ઠીક જાગૃત લાગ્યા. તા. ૧૬, ૧૭,૧૮-૨-૧૯૫૩ : મોરબી
વિરપુરથી નીકળી મોરબી આવ્યા. અંતર છ માઈલ હશે. સ્વાગત માટે ટ્રેનિંગ કૉલેજના શિક્ષકો સામે આવ્યા હતા. તેમને પ્રાસંગિકરૂપે બે શબ્દો કહ્યા હતા. ત્યારબાદ પૂ. નાનચંદ્રજી મહારાજ અહીં બિરાજમાન હતા. તેમના દર્શને ગયા. ત્યાં ખૂબ પ્રેમનું વાતાવરણ સર્જાઈ ગયું હતું. કેટલાંક મહાસતીજીઓ પણ હતાં.
મહારાજશ્રીએ વેચાણવેરા આંદોલનમાં ભાગ લીધેલો, એટલે અહીં આવતાં પહેલાં જુદી જુદી અફવાઓ સાંભળેલી કાળા વાવટાથી સ્વાગત
* (મહારાજશ્રીના જન્મસ્થાનવાળું મકાન પ્રાયોગિક સંઘે ખરીદી લીધું છે. અને તેમાં રચનાત્મક કામ ચાલું કર્યા છે.) સાધુતાની પગદંડી
૧૪૧
