________________
તા. ૧૭-૧-૧૫૩ - સવારમાં ઢેબરભાઈ આવવાના હતા. એટલે પ્રાર્થના સાડાપાંચ વાગ્યે કરી લીધી. બરાબર છ વાગે ઢેબરભાઈ, છગનભાઈ જોશી અને ભક્તિબા આવ્યાં. ઢેબરભાઈએ ૬ થી ૮ વાગ્યા સુધી મહારાજશ્રી સાથે વાતો કરી. મુખ્ય વાત પ્રધાનોના પગાર ઘટાડવાનું અને તંત્રને કાર્યક્ષમ બનાવવાનું ચર્ચાયું હતું.
ત્યાર પછી રસિકભાઈ, દયાશંકરભાઈ, ઘનશ્યામભાઈ, રતુભાઈ વગેરે પ્રધાનો આવી ગયા હતા.
ચિમનલાલ નાગરદાસ એવોકેટ મળવા આવ્યા હતા. બપોર પછી જાદવજી મોદી આવી ગયા. ત્યારબાદ જામનગરવાળા હરજીવનદાસ બારદાનવાળા આવ્યા. એમણે મહારાજશ્રીને વેચાણવેરા આંદોલન અંગે ખ્યાલ આપ્યો. અને સલાહ માગી. મહારાજશ્રીએ કહ્યું, પ્રથમ તો હું એ કહેવા માગું છું કે આ આંદોલનમાં સત્ય અને અહિંસા કેટલી જળવાઈ છે? જો દરેક વ્યક્તિ આટલું શોધન કરે તો સમાધાન તરત શક્ય બને. હું તો આટલું મળે છે તેટલું મળે તેવું નથી ઇચ્છતો. બધાં નિખાલસ થઈ જાય. અને પછી સૂચન કરે. આગ્રહ ન રાખે. બારદાનવાળાએ સ્વીકાર્યું કે, આંદોલન વેપારીના હાથમાં રહ્યું નથી. અને વિરોધ કરવા જેટલી વેપારીઓની શક્તિ નથી.
સાંજના ચાર વાગે ધારાસભાની પક્ષની મિટિંગમાં મહારાજશ્રીએ હાજરી આપી હતી. અને ધારાસભ્યોને સંબોધ્યા હતા. પ્રધાનો પણ હતા. ધારાસભ્યોએ આજથી વધુ તીવ્રતાથી ગામડાંઓમાં કામ કરવું જોઈએ. પોતે સરકારનો પગાર ખાય છે તો બાકીનો ટાઈમ જનસેવામાં કાઢવો જોઈએ અને ગામડાના પ્રશ્નો સમજી વિચારીને તંત્રમાં મૂકી સફાઈ કરવી જોઈએ વગેરે કહ્યું.
રાત્રે પ્રાર્થનામાં કેટલાક ભાઈ બહેનો આવ્યા હતા. ફૂલછાબવાળા, નાથાલાલ શાહ, જયમલ પરમાર, વજુભાઈ શાહ વગેરે આવ્યા હતા. આજે મહારાજશ્રીએ ચિંતન અને મથામણને લીધે આહાર લીધો નહોતો.
સાધુતાની પગદંડી
૧ ૨૭
