________________
ઉપાશ્રયમાં રાખ્યો હતો. પણ સ્ટેશન માસ્તર જૈન હતા. ભાવિક હતા એટલે તેમણે આગ્રહ કર્યો કે વેઈટીંગરૂમમાં ઊતરો જેથી ત્યાં રોકાયા.
એક કુતૂહલ થયું. એક કૂતરું ઠેઠ દલડીથી સાથે આવ્યું હતું. તેને વાળવા માટે ગમે એટલો પ્રયત્ન કર્યો, પણ જતું નહોતું થોડે દૂર મૂકી આવીએ પણ પાછું આવી જ જતું. અમારો પીછો છોડતું નહોતું. એટલે તેના રોટલાની ચિંતા કરવી પડતી. બીજે દિવસે નીકળતી વખતે ગામના એક ભાઈને વિનંતી કરી. તે ભાઈએ કહ્યું કે અમે સાચવીને નીકળી જઈએ ત્યાં સુધી બારણું બંધ રાખજો. થોડીવાર પછી કૂતરાને જવા દેજો. ખોરાણા
તા. ૧૫-૧-૧૯૫૩
સીંધાવદ૨થી રેલ્વે સડકે નીકળી ખોરાણાં આવ્યા. અંતર દસ માઈલ હશે. ઉતારો ઉપાશ્રયમાં રાખ્યો. સાંજના વજુભાઈ શાહ, જયાબહેન અને છોટુભાઈ મળવા આવ્યા.
તા. ૧૬-૧-૧૯૫૩ થી ૧૯-૧-૧૯૫૩ : રાજકોટ
ખોરાણાથી નીકળી રાજકોટ આવ્યા. અંતર આઠ માઈલ હશે. ઉતારો મોટી ટાંકીવાળી ગલીમાં મુંબઈમાં રહેતા મગનલાલ સુંદરજીના મકાનમાં રાખ્યો હતો. ઊતરવાની જગ્યા પાંચ છ ઠેકાણે તૈયાર હતી. ગિરધરભાઈ કોટકનો બંગલો, શાંતાબેનનું મકાન વગેરે હતાં, પણ કોઈ તટસ્થ સંઘવાળો મળે તો સારું તે દૃષ્ટિએ અહીં મુકામ કર્યો હતો.
અહીંના મુખ્ય પ્રધાનશ્રી ઉછરંગરાય ઢેબરભાઈ સિટી સ્ટેશન આગળ સ્વાગત માટે આવ્યા હતા. એમણે સાથે ચાલીને ઘણે દૂર સુધી વાતો કરી હતી. કેટલાક યુવાનો, કાર્યકરો, બચુભાઈ આચાર્ય, છગનભાઈ જોશી, બાબુભાઈ વૈદ્ય વગેરે હતા. છોટુભાઈ મકાનની વ્યવસ્થા કરવા આગળથી
આવ્યા હતા.
બપોરના જામનગરવાળા પ્રેમચંદ શેઠ મળવા આવ્યા હતા. સામાન્ય શિષ્ટાચારની વાતો કરી. જામનગરથી અમૃતલાલભાઈ અને બીજા પરિચીતો પણ આવ્યા હતા. સાંજના ઢેબરભાઈ ફરી મળવા આવ્યા હતા. મહારાજશ્રીને ચાલુ આંદોલન વિષે ઠીક ઠીક મંથન ચાલતું હતું.
સાધુતાની પગદંડી
૧૨૬
