________________
રાત્રે મહારાજશ્રીની હાજરીમાં સાંસ્કૃતિક કાર્યક્રમ રાખ્યો હતો. સાંજના નાવડાના બે ભાઈઓ આવ્યા તેમને ૧૫ શેર, ૧૫ શેર જુવાર અપાવી. અને કપડાં પણ આપ્યાં. તા. ૧૭-૮-૧૯૫૨
આજથી પર્યુષણો શરૂ થયા. અહીંયાં ઉપાશ્રય છે. પણ તેમાં હરિજનોને છૂટ નહીં હોવાને કારણે પ્રવચનો બીજી જગ્યાએ રાખ્યાં હતાં. મૂર્તિપૂજક જૈનોએ ઉપાશ્રયમાં પ્રવચનો માટે તૈયારી બતાવી પરંતુ તે જગ્યા નાની હોવાથી સ્થાન બદલવું પડ્યું. તા. ૨૨-૮-૧૯૫૨
આજે અમદાવાદથી શ્રી વાડીભાઈ જમનાદાસ આવ્યા. એમણે શહેરાની વિલાસિતાની દુઃખદ વાતો કરી.
બોટાદથી બે ભરવાડો ગોચરના પ્રશ્ન અંગે મળવા આવ્યા એમને સામા પક્ષવાળાને સાથે લાવવા જણાવ્યું. તા. ૨૪-૮-૧૯૫૨
આજે મીયાગામથી શિવાભાઈ આવ્યા હતા. તેમની સાથે વેચાણવેરાની વાતો થઈ. - આજે રસિકભાઈ શાહ (સર્વોદય યોજના સાંઢાસાલ વડોદરાવાળા) ટપાલ વાચતા હતા. મહારાજશ્રી કપડા ધોતા હતા. હું રેંટિયો કાંતતો હતો. એવામાં છોટુભાઈનો કાગળ આવ્યો એટલે મહારાજશ્રીએ તેને મૂકી દેવા કહ્યું. મેં કહ્યું કે એમાં આપણે પણ લખીએ ત્યારે મહારાજશ્રીએ કહ્યું, આ પત્ર રિડાયરેક્ટ કરવાનો છે અને ટપાલના ત્રણ જ પૈસા ખરચવાના છે. જો તમારે ઉપયોગ કરવો હોય તો બીજા ત્રણ પૈસા ખરચવા જોઈએ સત્યની વાત એ છે કે, જેટલા પૈસામાં જેને માટે લખાણ હોય તેમાંથી બીજો ઉપયોગ ન કરી શકાય. આટલી બધી જાગૃતિ અને ઝીણવટભરી ચીકણાશ પણ એની સાથોસાથ સત્યની સમજવાની એક દષ્ટિ પણ સાંપડી.
અહીં એક પ્રસંગ બન્યો, જૈનોનું આજે જમણવાર હતું. કંટ્રોલને જમાનો હતો. ગત ને જમણવાર બંધ કરવા અંગે અને એમાંય ભાત સાધુતાની પગદંડી
૮૩
