________________
प्रवचनसार
है फिर कहि सुगुरु सुहित अभिलाषा ।"चारित्त खलुधम्मो" भाषा ।
जोई सामभाव थिर पर्म । शुद्धपयोगरूप सो धर्म ॥५७॥ है ६ पुनि गुरुदेव कही करि करना। "परिणमदि जेण दव्य' विवरुना । हैं ताकरि सामभाव सोई आतम । अति एकतामई परमातम ॥५८॥ हैं फिर गुरु दीनदयाल उदारा । ४'धम्मेण परिणदप्पा' उचारा ।
ताकरि सिद्ध कियो पद पर्म । साम्य शुद्ध उपयोग सुधर्म ॥५९।। ६ इहि विधि शुद्ध धरम परशंसा | शुभ औ अशुभपयोग विध्वंसा । हैं परम अतिन्द्री ज्ञानानंदा। निज स्वरूप पायो निर्वदा ॥६०॥ हूँ अति हि अनाकुल अचल महा है। शुद्धधर्म निजरूप गहा है। तहाँ अकंप जोति निज जागै । वृन्दावन तासों अनुरागै ॥६१॥ (२४) गाथा-९२ आगमकुशल, निहतमोहदृष्टि,
वीतराग चारित्रवतको धर्म कहा है।
मनहरण । जाने मोहदृष्टिको विशिष्टपने घातकरि,
पायो निजरूप भयो सांचो समकिती है । सरवज्ञभाषित सिद्धांतमें प्रवीन अति,
जथारथ ज्ञान जाके हियेमें जगती है ॥ वीतराग चारितमें सदा सावधान रहै,
सोई महामुनि शिवसाधक सुमती है । ताही भावलिंगी मुनिराजको धरम नाम,
विशेषपनेंतें कयो सोई शुद्ध जती है ।। ६२ ।। २-सातवी गाथा । ३-आठवीं गाथा । ४-ग्यारहवीं गाथा ।