Jugaijinandachariyam

Author(s): Vardhmansuri, Rupendrakumar Pagariya, Dalsukh Malvania, Nagin J Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 66

तवे तवसेअकुमार- कहा
।। ३१४ । ।
।।३१७।।
।। ३१८ ।।
पुट्ठो य पणमिणं भयवं ! उत्तरदिसाए चलियस्स । सुहचितं सुहसउणा सुहं निमित्तं च किं कज्जं ? ।।३१३ ।। भणिओ हूं केवलिणा पुव्वभवे अमरकेउनामो ति । पाणपिओ तुह मित्तो तेण समं दंसणं होही कहिओ तुह पुव्वभवो सव्वो वि सवित्थरो महं तेण । ता जाव गोविसगओ गयणत्थो सत्तअवरुद्धो सणावडिओ चिट्ठइ एगागी साहसं समारूढो । सीहकिसोरो विव गयघडाहिं परिवेढिओ धीरो संजायजा इसरणो अहं पि लंघेवि नहयलं विउलं । इह संपत्तो संपइ भण कज्जं जं मए कज्जं सो वि अहोमहवयणो न पइच्छइ किं पि तस्स पडिवयणं । खयरेण तओ पच्छा पण्णत्ती सुमरिया विज्जा सागम्म भणइ पुत्तय ! भण कज्जं जेण हं तए सरिया । सो आह मह वयंसं वसणसमुद्दाओ तारेसु पन्नत्तीए पच्छा हय-गय-रह- पत्तिसंकुलं सेन्नं । सहस च्चिय निम्मवियं अलक्खसंखं नहयलम्मि मत्तगयगुलुगुलाइय-हयहेसिय- पत्तिसीहनाएण । रहचक्कघणघणाइयरवेण नं फुट्टए गयणं पयपसरियघोरघग्घरारावा । उल्ला लियगरुयगया पूरियनहंतराला वित्तासियसयलतिहुयणाभोगा । बहुलक्खकोडिसंखा विउब्विया खेत्तवालभडा दट्ठूण वइससमिणं भयसंभंता नराहिवा सव्वे । खामित्तु देवदिण्णं निय निय रज्जेसु संचलिया
॥
३.१९ ।।
|| ३२० ||
।।३२१ ।।
उब्बद्धसपासा
डमरुयकयडमडमारावा
।।३२२।।
।।३२३॥
।। ३२४ ।।
तओ पण्णत्ती पणमिऊण विसज्जिया खयरेण । खयरो वि देवदिण्ण सक्कारिओ पिययमाए सह हिमवंतं गओ । कुमारी विकीलियापओगेण समोइण्णो सिरिसेणनरिंदमंदिरं । महया विच्छड्डेण परिणीया वसंतसिरि। कयाणि सयलमंगलकज्जाणि । एत्यंतरे पिउपेसिओ समागओ कुमरस्स पउरपरिवारो । विण्णायपुव्वा वरवत्तंतो सुट्टाणसंबंधेण हरिसिओ सिरिसेण नरवई । संताणरहिओ रज्जं पि दाऊण देवदिष्णकुमारस्स पसत्थवासरे महाविभूईए निक्बंतो नंदिवद्धणायरियसीवे । कुमारो व कवयदिणाणि तत्थेव अच्छिऊण जणणि जणयदंसणसमूसुओ रज्जं सुत्थं काऊण चलिओ पसत्थवासरे । कइवयपयाणएहिं पविट्ठो वंगाविसयभूसणं वसंतसुंदरं नाम नयरं । समावासिओ बाहिरुज्जाणे, निमंतिओ तन्नयरनिवासिणा मलयसारेण राइणा, भोयाविओ परमायरेण । भुत्तावसाणे मिहोकहाहिं जाव चिट्ठति तावागया पिउपायवंदिया मलयसिरी नाम कणगा । पिउणावि सिणेहसारं उच्छंगे निवेसिऊण भणिओ देवदिण्णकुमारो "एसा मह दुहिया नेमित्तिएण तुह भज्जा समाइट्ठा, ताकीर अवितहं नेमित्तियवयणं ।" धरिओ तत्थेव कइवयदिणाणि कुमारी, पसत्थवासरे परिणीया मलयसिरी । कइवयदिणावसाणे चलिओ नियदेसाभिमुहं, कमेण पत्तो अंगालंकारभूयं अंगउरं नाम नयरं, आवासिओ नयरबाहिरियाए । कयभोयणस्स पडमंडवहेट्ठा निविट्टपल्लं कवीसमियस्स कुमारस्स विमणदुम्मणो इओ तओ परिब्भमंतो मिलिओ नियनयरवत्थव्वगसेट्ठिसुओ मइसागरो नाम । पणमिओ तेण कुमारो । कुमारेण भणियं - " मइसागर ! सागयं ते किं कारणं गागी सुण्णचित्तो वि लक्खियसि ? "
२५
।।३१५ ।। ।।३१६॥
तेण भणियं - " अकहणिज्जमेयं तहा वि सामिसालसुयस्स परहियकरणपवणमाणसस्स परदुक्खदुविखयस्स पडिपुण्णपुण्णोदएण दिट्टिगोयरं गयस्स तुह कहिज्जइ । वारिज्जतो वि पिउणाहं बहुयं दविणजायं गहाय महया सत्थेण अत्थोवज्जणनिमित्तं एत्थ समागओ, आवासिउमाढतो नयरबाहिरियाए सत्थो । रंधणिधण - जला हरणसमाउले सत्थजणे परिfreefeat मंडवतले निविट्ठो हं जाव चिट्ठामि तावागया कइवयदासचेडियाहि परिवारिया पढमजोव्वणे वट्टमाणा अंगवद्धणनरवइणो सम्मया मयणमंजरी नाम पिंडवासविलासिणी, निसण्णा दंसियासणे । कयसम्माणा तंबोलाइणा खणमेत्तमच्छिऊण अलक्खियं चेव पक्खित्तमिमीए नियनामंकियं मुद्दारयणं अम्हाण मंजूसाए । भणिओहमणाए - "सत्थवाहस्य ! खणमेगं गम्मउ अम्हाण मंदिरे ।" उवरोहसीलयाए पडिवन्नं मए तव्वयणं । गओ तत्थ कइवयसहायसहिओ । कया तीए चलणसोयाइया समुचिया सव्वा वि पडिवत्ती, निमंतिओ भोयणेण न पडिवणं मए, समागओ निय सत्थं । एत्यंतरे कओ ती अलि कोलाहलो, समागया दंडवासिया, पुच्छिया तेहि 'किमेयं' ति । तीए भणियं - " समागओ मह घरे देसंतरागयसत्थवाहदारओ, सो मह हत्थाओ मुद्दारयणं गहाय अकहितो चेव गओ ।" नीया आरक्खिएण नरवइसमीवं मयणमंजरी । पुच्छिया राइणा - " भद्दे ! को एस वृत्तंतो' ? तीए " भणियं - " महाराय ! सत्थवाहवेसधारिणा तक्करेण मे मुद्दारयणं मुट्ठ ।" तं सुणिय समाइट्ठो रण्णा नयरारक्खिओ - " रे ! लहुं तं सत्थवाहदारयं घेत्तणागच्छाहि ।" तेण वि तहेव १. एत्थ वइयरो पा० ।