________________
દશવૈકાલિક સૂત્ર નોંધ –જે અંતઃકરણની શુદ્ધિ કરી સર્વ જીવો પર સમભાવ રાખે છે અને તપશ્ચર્યામાં રક્ત રહે છે તે પ્રમણ કહેવાય છે. શ્રમણનું જીવન સ્વાવલંબી હોવું જોઈએ. તેની પ્રત્યેક ક્રિયા હળવી હોવી જોઈએ. તેની આવશ્યક્તાઓ હલકી હેવી જોઈએ. અર્થાત કે સાધુજીવન નિઃસ્વાર્થી અને નિષ્પક્ષપાતી જીવન છે અને તે આવા નિઃસંગ ભાવથી જ સુરક્ષિત રહી શકે. [૫] મધુકર જેવા શાણમુનિઓ (કે જેઓ ઘર અને કુટુંબથી)
અનાસક્ત (બંધનરહિત) તથા કોઈ પણ જાતના ખેરાકમાં સંતુષ્ટ રહેવાની ટેવવાળા દમિતેન્દ્રિય હોય છે તેથી જ તેઓ શ્રમણો કહેવાય છે.
નોંધ-અનાસક્તિ, દાન્તતા અને મળેલામાં સંતોષ એમ આ ત્રણ ઉચ્ચ ગુણો એજ સાધુતા છે. અથવા તે શરીર, વચન અને મનનું દમન, બ્રહ્મચર્યનું પાલન, કષાયોનો ત્યાગ અને તપશ્ચર્યા વડે આત્મા સાધના કરે એ જ સાધુ.
એમ કહું છું. એ પ્રમાણે દ્રમપુષ્પિક નામનું પ્રથમ અધ્યયન પૂર્ણ થયું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
