________________
અગા
-
સરકારી કામકાજ
૧૫૪
દશવૈકાલિક સૂત્ર ગતિમાં ગમન કરે છે તે સાધકને ફરીથી આવા ઉચ્ચ સદ્દ
બોધની કે ધર્મની પ્રાપ્તિ પણ સુલભ થઈ શક્તી નથી. [૧૫] “એ બિચારા કલેશમાં રહેલા અને દુઃખમાં જ સબડતા નાર
કીના છનું પત્યેષમ અને સાગરોપમ જેવા લાંબા કાળ, સુધી એક સરખું ભેગવવાનું દુઃખ કયાં? અને આ સંયમમાં આકસ્મિક પડેલું ડું દુઃખ કયાં એ બન્ને વચ્ચે તે મહાન અંતર છે તે પછી “રે મારું આ ક્ષણિક માનસિક દુઃખ શું હતું?” એવું એવું સાધક વિચારે.
નોંધ --પપમ એ મેટા કાળનું પ્રમાણ છે અને સાગરોપમનું. પ્રમાણ તો તેનાથી પણ અધિકકાળ પ્રમાણ છે. [૧૬] (દુ:ખને લીધે સંયમ છેડવાની મનોવૃત્તિ જાગે તો તે વિચારે
કે –) આ મારું દુઃખ લાંબે કાળ ટકવાનું નથી, (ભેગની ઇચ્છાથી જે સંયમ છેડવાનું મન થાય તે વિચારે છે કે જીવાત્માની ભેગપિપાસા પણ છેડે વખત જ રહે છે. છતાં કદાય) આ શરીર ટકે ત્યાં સુધી તેવી ભેગપિપાસા ન દૂર થાય તે “આ મારા જીવનના અંતે તે જરૂર ચાલી જશે.” આવા વિચારો સેવીને ત્યાગ તરફ ઉપજેલા અણગમાને સાર્થક નિવારી નાખે
નોંધ –“ જીવન જાય તે ભલે જતું, પરંતુ માર સંયમમય જીવન તે ન જ જવું જોઈએ. આ જીવન ગયા પછી જીર્ણને બદલે ફરી સુંદર મળી શકશે. પરંતુ આધ્યાત્મિક જીવન મૃત્યુ પામ્યા પછી પુનઃ તેને પામવું અતિ અતિ શકય છે.” આવી વિચારણા સાધક કરતે હેચ છે. [૧૭] જ્યારે તેવા સાધુને આત્મા ઉપરના વિચારોને સેવતાં એટલો
બધો નિશ્ચિત થઈ જાય કે તે દેહને ત્યાગ કરે પસંદ કરે, પરંતુ સદ્દધર્મના નિયમોને ન છેડે ત્યારે જેમ સુદર્શન પર્વતને વાયુના પ્રચંડ ઝાપટાંઓ લાગવા છતાં તેને લાવી શકતાં નથી
www.jainelibrary.org
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
