________________
વિનયસમાધિ
૧૨૭
[૬] તેમજ તેજ સેનાપતિની શિક્ષાને આધીન થયેલા હાથી અને ધાડાએ મહા યશ અને સમૃદ્ધિને પામી અતિ અતિ સુખ ભાગવતા દેખાય છે.
નોંધઃ—જે ધાડાએ તથા હાથીએ શિક્ષિત નથી હેાતા તેમને ખૂબ ક્ષાર વહન કરવા પડે છે અને ત્યાં તેની કશી કદર કે કિંમત હેાતી નથી. પરંતુ જે શિક્ષિત હાય છે તેની ત્યાં ખૂબ પ્રશંસા થાય છે. તેને સારાં સારાં ભેાજને ખાવા મળે છે. તેના ઉપર જરીયા ઝુલા વગેરે આભૂષણેા ગાઢવાય છે. તેની સેવા માટે ચાકરો તૈયાર હૈાય છે. તેજ દ્રષ્ટાંતથી અવિનીત આત્મા અને સુવિનીત આત્માએનું સમજી લેવું.
[૮] ઉપરના દ્રષ્ટાંત પ્રમાણે આ લોકમાં પણ જે નરનારી અવિનીતપણે વર્તે છે તેને પણ ખૂબ માર પડવાથી કેટલાકની ઇંદ્રિયા ખેાડીલી થઈ જાય છે કિવા કેટલાક ધવાયેલા બને છે. [૯] પરંતુ જે સ્ત્રી પુરુષોએ સુવિનીયની આરાધના કરી હેાય છે તે આ લોકમાં મટ્ઠા યશસ્વી અને મહાસંપત્તિને પામી સુખ ભાગવતા દેખાય છે.
[૧૦] ( જે કદાચ દૈવયેનિમાં પુણ્યકર્માંથી જાય તાપણુ વિનયધથી જે વિરૂદ્ધ વર્તી હાય છે તે જીવાની ત્યાં પણ શી ચિંત થાય છે તે કહે છે.—) અવિનીત જીવેા દેવ, યક્ષ કે ભવનપતિ નામના દૈવરૂપે દૈવયેાનિમાં ઉત્પન્ન થાય તાપણુ ચાકરપણું પામીને દુ:ખ ભાગવતાજ દેખાય છે
[૧૧] પણ જે વિનીત જીવાત્માએ હાય છે તે દેવ, યક્ષ કે ભવનપતિ દેવ થષ્ટને પણ ત્યાં મહા યશસ્વી તથા મહાસંપત્તિને પામીને સુખ ભાગવતાજ દેખાય છે. ( આવી રીતે પશુ, માનવ કે દેવ ત્રણે સ્થિતિમાં સુખ અને દુઃખને આધાર સદ્ગુણુની આરાધના પરજ છે. )
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
