Chaupannamahapurischariyam

Author(s): Shilankacharya, Amrutlal Bhojak, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

Page 310

५२ बंभयत्तचक्कवडिचरियं ।
११४ ॥
णाणाविहघडदुमसंडमंडलल्लीण बहुकारंडं । तीरद्वियकलचकाय- हंस-सारसकयाया ॥ पत्रणाहयचदुलतरंग पसरिउद्दामणिम्मलतुसारं । वियसंतसरसतामरस रेणुपिंजरियगीरोहं ॥ कण्हा (ल्हा) रसरस के सरपयत्तगंधागया लिहलबोलं । कल्लोलतालणुद्दलिय पंडुबिसखंड मंडिययं ।। ११५ ॥ इय सयलजंतुसंताणजणियसुहसंपयं सरं सहसा । दिडं जलणिहिदित्थारविन्भमं झत्ति णरणाद ! ॥ ११६ ॥ ओ तंतरलाण (ग) वेल्लियचटुलवी लिसंग लिउच्छलं तजलतरंग संज गिय डिण्डीरपिण्डं सलिलकी लागय वणकरिकुलपरिमलियपरिवियडतीरतरुत्ररतलं अणेयसस-पसय-मियं बराह - रुरु सरह -सम्बर सहस्सोवरिभुज्जमाग पेरन्तं दिडं पलसatai महासरवरं ।
११३ ॥
२२७
तं च पलोइऊग 'जीविओ मि' त्ति मण्णमाणो तुम्ह णिमित्तं भरिऊण सलिलस्स गलिगिदलविणिम्मिए दोणि पुडए 'अपणा किर पियामि' त्ति समुपाडिओ करयलंजली तात्र य सुमरियं तुम्हाण । वितियं च मए -
' ! दुत्तरवसणायडम्म पडियम्मि भतगयम्मि । तण्डुण्हपहपरित्समपरव्वसावयव देहम्मि ।। ११७ ॥ पहगिल्लूरियसुकुमारचलणपडिभग्गगमणपसरम्मि । दरियारिभयपलाजम्मि मग्गिरे अन्तगो ताणं ॥ ११८ ॥ रे रेकग्य ! णिग्विण ! अलज्ज ! पम्हुहसामिसम्माग ! | जियजीयकज्ज संजणियसुहपिवासासविण्णास ! ।। ११९ ।। जं मोतुं गरुयपि सत्रणविसंठुलविणीसहं कुमरं । इच्छसि तेणेय त्रिणा वि जीचिउं सलिलपाणेग ? ' ॥ १२० ॥ इय एवं परियढियचिंतासंजणिय सोय संतावो । मोचूण सलिलपाणं विणिग्गओ सरवराहें तो ।। १२१ ॥
गरुयद्वाणसंज़णियैखेयालसो य तुह समीवं जाव गंतुं पयत्तो तात्र य सहस च्चिय सण्णद्धबद्धपरियरायारेहिं कंर्यंतदूहिं व ताडिओ भडेहिं, दढयरपयपहरगब्भिणं च बद्धो गिद्दयं । ' रे रे वरधणु ! कहिं कहिं बम्भयत्तो ? ' ति पुगरुतं भणमाणेहिं णीओ यियसामिणो समासं । सो य मं दट्ट्ण अभुट्ठिकंग सरहसं 'जयउं जयउ भट्टिदारउ ' ति जयकारो (रं) कओ (? काउं) भणिउं पयतो जहा - महाभाय ! अहीयं मया तु तायस्स समीवे, भाया तुमं मम, अरं च ओलग्गिउं पैयट्ठो कोलवियावि, ता साहिप्पउ कत्थ कुमारो ? | मया भणियं ण याणामि । तओ तेण वारिज्जमाणेहिं पि दद्वयरं
ताडिओ अहं । ताडिज्जमाणेण पयपहार त्रियणावियज्झेण भणियं जहा - जइ अवस्सं तुम्हाण गिब्बंधो, ता कुमारो खइओ पुल्लिंगा । तेहिं संलत्तं - दंसेहि तं पदेसं । तत्र असमंजसणिहित्तपयणिक्खेव समागओ तुह दंसणगोयरावसरं । 6 पलायसु ' त्ति कया तुम्ह सण्णा । मया वि परिव्त्रायगदिष्णा पक्खित्ता वयणम्मि गुलिया । तप्पड़ावेग य निमीलियं व लोणवलयं, पणट्टो व चेद्वाविसेसो, 'णिरुद्ध व ऊसासा, णिवडिओ धरणियले । तओ 'म' ति कलिऊण समुज्झिऊण मं गया ते पुरिसा । चिरवेलाए य अत्रणिया मए वयणाओ गुलिया । उट्ठिओ तप्पएसओ गवेसिउं पयत्तो तुम्हे | अपेच्छमागो य दैढयरं परितप्पिरं पयत्तो, कह ? -
तुह पहु ! पंथपरिस्समखुहा-पित्रासोहपच्चवाइलं । कुच्छियसयणा-ऽऽसग-सावया ऽहिभयकारणं कलिउं ॥ १२२ ॥ कह होही ?, कं भणिही ?, को दाही तस्स भणियमेतेण ? । कत्थ व बसिडी ?, करस य जियच्छिही वयणयं मुद्रो ? ॥ १२३ ॥ एसो पेच्छामि अहं, एस कुमारो ण, खण्णुओ एस। 'एसो सदेइ ममं ' मुहा पलोरमि पाप्ताई ॥ १२४ ॥ विहेयमहिजणिय संचरणसुक्कतरुपत्तमरमरासदं । ' एसो 'ति तम्मुहो झत्ति मज्झ धावंतिणरणाई ॥ १२५ ॥
इय मज्झ को कहेही 'एस कुमारो' त्ति ?, अह 'सई चेत्र । पेच्छिस्सामि' त्ति भमामि एवमेवं चवितो ||१२६ ॥ एवं चतुविओपसरियदी हरणी सासायास सोसियसरी पत्तो का का त्रि किलेसेग एकं नामं । तत्थ य दिडो मैए एक्को परिवाओ। कयं च से अभिप्रायणं । तेण भणियं वरघणू पित्र लक्खिजसि । मया भवियं-भयवं ! कीस
व्यव
१ "पिवासास) समविस सू । २ य खेयमाणंगो य सू । ३ परतो जे ४ तु सू । ५ 'जुगलं जे । ६ णिरुमा Jain E सूतमहं परि जे । ८ अहं, अह कुमरो पेय खजे । ९ विग्हमइज जे । १० ठायंति जे । ११ मया सू |