________________
મૃત્યુ પામે તો નરગતિ સિવાય બીજી ગતિ તેના ભાગ્યમાં ક્યાંથી હોય? કેમકે - પાંચ કે છ મહિના સુધી સંતાનનું સ્ક્રય અને માતાનું હૃદય પરસ્પર સંબંધિત હોવાથી માતાના રહેણી-કરણી આદિ સંસ્કારો સંતાન પર પડ્યા વિના રહેતા નથી, તો પછી ગર્ભવતી સ્ત્રી સાથે કામક્રીડામાં મસ્ત બનેલો પુરુષ કે મસ્ત બનેલી સ્ત્રીના મહાપાપી સંસ્કારો સંતાન પર પડે તે માનવામાં આવે તેવી વાત છે. તે સમયે તેવા પ્રકારની મશ્કરીઓ અને સંકેતિક શબ્દો સાથે ભોગવિલાસમાં મસ્ત બનેલા દમ્પતીના સંસ્કારો જ જ્યારે પાપર્પણ હોય છે તો સંતાનને સારા સંસ્કારો ક્યાંથી મળવાના હતા? સ્ત્રીના ક્રોધાદિ સંસ્કારોનો અનુભવ સંતાન કરતો હોય તો, તે સમયે ભોગવિલાસમાં મસ્ત બનેલો બાપ ક માતા કુક્ષિસ્થ પોતાના લાડકા સંતાનને જ ભોગવિલાસનો રસાસ્વાદ કરાવતો હોય છે અને તે સમયે મરી જાય તો દુર્ગતિ જ તેના નસીબમાં રહેલી હોય છે અને કદાચ જીવતો રહેવા પામે તો તે સંતાન માતાપિતા ની રાઇટ કોપી જેવો જ થશે. સાવ નાની ઉમ્રમાં સંતાનોને (પુત્ર પુત્રીઓને) માતા પિતાની જેમ મૈથુનસેવનની કુચેષ્ટાઓ કરતાં જ્યારે જોઇએ છએ ત્યારે સૌ કોઈને આશ્ચર્ય થાય છે. પણ સમજવું સરળ રહેશે કે તે સંતાનના આ પાપી સંસ્કારોમાં તેના માતાપિતા જ શતપ્રતિશત દોષને પાત્ર છે. તે યદિ ક્રોધ કરે, કોઇને મારે, અસભ્ય ચેષ્ટા કરે ઇત્યાદિ પ્રસંગોમાં માતાપિતાનું ગંદુ જીવન, ગંદીભાષા જ જવાબદાર છે. આવી સ્થિતિમાં દમ્પતી હજી પણ સમજવા તૈયાર નથી કે - કબૂતરોને દાણા નાખવા, કૂતરાઓને રોટલા નાખવા કે પશુઓને ઘાસ ખવડાવવાથી જે પુણ્ય બંધાતું હશે તેના કરતાં, કામક્રીડામાં મસ્ત બનીને, પાગલ બનીને ગર્ભવત જીવ જે પોતાનું જ સંતાન છે, પંચેન્દ્રિય જીવ છે. તેને મૃત્યુનું દ્વાર દેખાડવાનું, ખોડખાંપણવાળો અથવા અત્યન્ત દુરાચારી, કુકર્મી બનાવવાનું પાપ હજારોઘણું વધારે છે. ગર્ભવતી સ્ત્રી સાથે કરેલા કામાચરણોના પાપે - ધર્મપતીને રોગિષ્ટ બનાવવી અથવા તીવ્રાનુરાગના પાપે શરાબ, ભાગ, અફીણ આદિ નશીલા પદાર્થોના નશામાં કરાતી ભોગક્રિયામાં સ્ત્રીને મૃત્યુના મુખે ધકેલી દેવા જેવું ભયંકરમાં ભયંકર પાપ બીજું કયું? ભૂંડ, ગધેડ કે ભાદરવા માસના કૂતરાઓને શરમાવે તેવા કેટલાક માનવોની એક પછી બીજી પત્ની, ત્રીજી પત્ની અને તેના પછી ચોથીને મરવાના દિવસો જોવા પડે. તેવા માનવો પશુ કરતાં પણ નીચી કક્ષાના સાબીત થતાં, તેમના માટે ભૂંડ, ગધેડા કે કૂતરાના અવતાર સિવાય બીજો અવતાર કયો હોઈ શકે? (૨) અનંગ ક્રીડા
પ્રતિક્રમણના વંદિતુ સૂત્રમાં “રૂર વાહિયા તીવ્યાનુરાગોડસંક્રા ”
૬૬
