________________
કહયું કે, જંગલમાં ગયેલી તારી વહુને તેડી લાવ માતાના કહયા પ્રમાણે પુત્ર જંગલભણી ગયો (જંગલમાં ગયો) પોતાની સન્મુખ આવતા પતિને જોઇ પત્નીએ વિચાર્યું કે આના હાથે મરવું, તેના કરતાં કુવામાં પડી મરવું સારૂં છે. આ રીતે નકકી કરી નેમિનાથ પ્રભુનું શરણ સ્વીકારી, પોતાના બંને પુત્રો સાથે કુવામાં ઝંપાપાત કર્યો. પાછળથી તેનો પતિ પણ કુવામાં પડતું મૂકે છે. અને આર્તધ્યાનમાં મૃત્યુ થવાથી સિંહના અવતારને પામે છે. પુત્રવધુ શુદ્ધ લેશ્યામાં મરીને દેવયોની (ગતિ) પ્રાપ્ત કરી અમ્બિકા માતા સ્વરૂપે અવતરે છે. આ પ્રમાણે પાડોસણ સ્ત્રીની જીભ ઇર્ષા અદેખાઇથી પૂર્ણ હોવાના કારણે ચાર જીવો ને વિના મોતે મરવું પડે છે. એટલા માટે જ વ્યપાપો કરતાં ભાવપાપો જ ભયંકર મનાય છે.
શ્રેણિક રાજાના દુર્મુખ દુતના કારણે પ્રસન્નચંદ્ર મુનિરાજને સાતમી નરક સુધી પહોંચાડી શકે તેવા કર્મલિકોને, ઉપાર્જિત કરતાં વાર લાગતી નથી. પરન્તુ, તેમની વિચારધારામાં પરિવર્તન થતાં પ્રતિક્રમણ વિધાનથી મોક્ષે ગયા છે.
નોંધ મન-વચન અને કાયાના યોગથી સંગૃહીત થયેલા કર્મોના દલિકોમાં રાગ-દ્વેષની ચિકકાસ ન મળે તો તેને વિખરાઇ જતા વાર લાગતી નથી. અને કદાચ રાગદ્વેષના આછ પાતળા મિશ્રણથી બંધ પડે, તો પણ પાપોનું પ્રાયશ્ચિત જોરદાર હોય તો બંધ ને તૂટતા અને આત્માને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરતાં વાર લાગતી નથી.
ઇત્યાદિ અગણિત ઉદાહરણોથી તથા આપણા બોલવાથી બીજાઓના જીવનમાં જે ખરાબ ઘટનાઓ ઘટે તે અનુભવગમ્ય છે.
જીવમાત્રના પરમોપકારી તીર્થંકર પરમાત્માઓ પરપરિવાદને એટલા માટે જ પાપ-મહાપાપ કહે છે. ચારે ગતિમાં ભ્રમણ કરતો સંસારી આત્મા માત્ર મોહકર્મના નશામાં બેભાન હોવાથી, આવી નાની નાની કુટેવો સૌ કોઇના લક્ષ્યમાં ભલે ન આવે અથવા તેમના પ્રત્યે બેદરકાર રહેવામાં આવે તો પણ અવસર આવ્યે આંખોમાંથી જ્યારે બોર બોર જેટલા આંસુઓ ટપકે છે ત્યારે ભૂલોની ભયંકરતા ખ્યાલમાં આવ્યા વિના રહેતી નથી.
૧૮૬
